Juffrouw treurig zat te wenen, schreide zich de ogen blind: Dat men altijd bij de rozen zo veel scherpe doornen vindt. Juffrouw vrolijk zat te lachen, sprak: Wees toch verheugd mijn kind, dat men altijd bij de doornen zo veel schone rozen vindt.
Lena mijn schone Op een stille avond de wind ruiste zacht alles scheen zo ingetogen…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
