Krelis, die zichzelve vond,
De leukste snaak van ’t wereldrond.
Op een bankje voor zijn woning zat,
Toen daar een vreemd’ling nader trad.
Zeg heerschap, sprak hem, Krelis aan,
Schijnt hier de zon, of wel de maan.
Ik weet het niet, klonk het gevat,
Ik ben een vreemdeling in deze stad!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.