Met dank aan Leo van Gemert voor het insturen van de tekst
Juffrouw, ik heb thuis een hondje, o zo’n aardig dier, En als U ’t goed vindt, dan breng ik ’t eens hier. Wel zeker m’n beste jongen, ga jij gerust je gang, Want voor zo’n klein hondje zijn wij volstrekt niet bang.
En des middags kwam ons ventje heel vrolijk in de klas, En de juffrouw vroeg toen dadelijk, waar nu z’n hondje was. Hij grabbelde voorzichtig met ’t handje in z’n zak, Alsof hij op moest passen, dat hij het niet brak.
En wat kwam toen tevoorschijn? Een hondje och zo klein, Maar niet als wij verwachtten, want het was van porselein. De juffrouw zei: Dat is grappig, wat heb jij ons gefopt, Nu moet dat hondje vlug weer weggestopt.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
