Marietje was een beste meid

2 reacties

1. Cor Heuvelmans

   14 februari 2013 om 00.40

   marietje was bang
   marietje was bang

   eens zei haar moe, zie hier marie
   hier heb je een kaars mijn schat
   Ga even naar de zolder
   En haal een turf uit het vat

   Marietje klom de trappen op
   met licht durfde zei wel gaan
   maar boven ging het kaarsje uit
   En bleef in den donkere staan

   nog twee stappen deed zij
   Daar viel iets op haar hoofd
   een spook een spook
   Ach help help, ik zie mijn moeder nooit meer
   en moeder vloog de trappen op

   En denk niet dat ik jok
   Het spook dat haar gebang had
   was maar een oude sok
   die van de lijn gevallen was

   Pas brande het kaarsje weer
   Of lachend riep marietje uit
   Ik vrees geen spoken meer

   Leerde het van mijn moeder die in 1989
   gestorven is. Als we erwten of boontjes schoon moesten maken werden er altijd gedichtjes of spelletjes gedaan.
2. Hanneke Peters

   13 februari 2013 om 22.45

   Marietje

   Marietje was een heel lief kind,
   Maar bang, verschrikkelijk bang.
   Alleen in donker, voor geen geld,
   Al was het in de gang.

   Eens zei haar moeder: lieve kind,
   Hier is een kaars mijn schat.
   Ga even naar de zolder toe
   En haal een turf of wat.

   Marietje vloog de trappen op,
   Met licht dorst zij wel gaan.
   Maar boven ging haar kaarsje uit,
   Toen bleef ze in ’t donker staan.

   Drie stappen deed ze nog,
   Maar o, daar viel iets op haar neer.
   Het spookt, het spookt, ach help, ach help,
   ‘k Zie nooit mijn moesje meer.

   Haar moeder vloog haar achterna
   En denk niet dat ik jok,
   Het spook dat haar te pakken had,
   Was maar een oude sok,
   Die van de lijn gevallen was.

   Pas brandde het kaarsje weer,
   Of lachend riep Marietje uit:
   ‘k Vrees nooit geen spoken meer.