Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst
Misschien romantiseer ik het wel enigszins, maar de tijd van weleer, bijvoorbeeld het V.O.C. tijdperk, was een tijd waar bovengenoemd spreekwoord betrekking op heeft. Natuurlijk waren de straffen toen niet altijd op zijn plaats, maar de mens had wel respect voor de overheid en wetgeving. Tegenwoordig, zeker de laatste dertig jaar, is de overheid volgens mij de weg kwijt. Dit was tevens een reden voor mij om te gaan wonen in een land waar er nog respect is voor de sterke arm en de heersende wetten. Een land waar je een inbreker total loss mag slaan. Waar drugsgebruik of vervoeren ervan boven een bepaalde hoeveelheid de doodstraf kent. Waar je niets te vrezen hebt, als je niets te verbergen hebt. Ik word altijd na een aantal maanden in Nederland te hebben door gebracht, moe van de berichten in de media. Al dat slappe gedoe, berichten over agressie in het openbare vervoer, moeilijke jongens in de pubertijd die de boel terroriseren. Nog niet eens zo lang geleden in Nederland, in de jaren zestig, had de politie nog een blanke sabel. Daarvoor, zoals in de boeken van ‘Dik Trom’, waren er nog veldwachters. Voor de veldwachter was respect, zij hadden nog overwicht. Zo heb ik verhalen gehoord van veldwachters in dorpen die een dorpskroeg, welke te lang open bleef na sluitingstijd, alleen binnengingen. Lastige bezoekers er alleen uithaalden en wanneer nodig de vuisten lieten spreken.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
