Panorama Mesdag
Hendrik Mesdag wist als geen ander de Noordzee in Scheveningen vast te leggen in een rijke schakering aan tonen. Zijn beroemdste werk is zijn “Panorama”. Het werk biedt de kijker een blik vanaf een duintop in Scheveningen aan het eind van de 19e eeuw. Het schilderij is geschilderd op een doek dat in een cirkel van meer dan twintig meter middellijn, zodat de gehele omgeving van de duintop, de zee, het strand, het vissersplaatsje Scheveningen met op de achtergrond Den Haag duidelijk zichtbaar zijn.
Op het panorama heeft Mesdag zijn vrouw Sientje geschilderd. Ze zit tussen de boten op het strand onder een witte paraplu en heeft haar schildersezel voor zich. De bezoeker staat centraal in het werk, op een nagebouwde duintop.
Aan het Panorama Mesdag werkten o.a. de schilders T.H. de Bock, George Breitner en zijn vrouw Sina Mesdag-van Houten, (1834-1909) mee.
Mesdag was een actieve verzamelaar van moderne kunst en kocht niet alleen werken van zijn collega’s van de Haagse School, maar ook schilderijen van de School van Barbizon, zoals Millet, Théodore Rousseau en Charles-François Daubigny.
De glazen cilinder die destijds gebruikt is om het panorama te schilderen, staat nog steeds in het midden. Ter plekke werd het uitzicht op een glazen cilinder getekend. Door er papier omheen te leggen, kon een platte weergave worden gemaakt. Door een lichtbron in het midden van de cilinder te zetten, kon de scène ook op het doek worden geprojecteerd. Nadat alle voorbereidingen voltooid waren, kostte het Mesdag en zijn assistenten nog vier maanden om het kunstwerk in te schilderen.
De Bock richtte zich vooral op de lucht en de duinen, Breitner schilderde de cavalerie die op het strand aan het oefenen is en Blommers was verantwoordelijk voor de moeder met haar dochter die achter de afscheiding toekijken. Sientje Mesdag schilderde samen met Breitner het dorp Scheveningen. Uiteraard hield Mesdag zelf zich bezig met de boten en het water.
Mesdag maakte het schilderij in eerste instantie in opdracht van en voor een Belgisch bedrijf. Dit bedrijf ging failliet en Mesdag, die niet onbemiddeld was, heeft het toen teruggekocht. Toen al na enige jaren de exploitatie niet lonend bleek, kocht Mesdag zelf in 1886 het panorama met het bijbehorende gebouw en paste hij de verliezen bij. Aan de straatzijde voegde hij expositieruimten toe waarin schilderijen van zijn hand en van zijn vrouw een plaats kregen.
Voor zijn in de loop der jaren opgebouwde verzameling van schilderijen van tijdgenoten – met o.a. werken van de School van Barbizon en van de Haagse School – stichtte Mesdag bovendien in de tuin van zijn huis aan de Laan van Meerdervoort in Den Haag een apart museumgebouw, het huidige museum Mesdag.
In 1903 schonk hij het museumgedeelte van zijn huis en een gedeelte van zijn particuliere verzameling aan de Staat der Nederlanden. In de schenkingsakte werd bepaald dat de samenstelling van de collectie niet gewijzigd mocht worden. Tot aan zijn 80e jaar in 1911 bleef Mesdag directeur. Diverse Koninklijke Onderscheidingen vielen hem ten deel.
Mesdag en zijn vrouw hadden geen kinderen. Na overlijden hebben 33 neven en nichten het panorama geërfd en hij heeft daar ook veel regelgeving bij gegeven. Dit heeft er toe geleid dat het panorama nog steeds privé bezit is. De 33 aandelen bestaan ook nog steeds. Het panorama is een inspiratiebron voor vele jonge kunstenaars. Bij de opening is van Gogh ook aanwezig geweest en die heeft toen gezegd: “Het enige dat aan dit schilderij mankeert is dat er niets aan mankeert”.
Het is zeer de moeite waard om naast het Panorama (in een andere zaal) ook de andere werken van Mesdag en zijn vrouw Sientje Mesdag van Houten te gaan bekijken.