Ik denk nog heel veel aan Nieuw-Buinen: de fabriek, de brug over het kanaal.
Waar is toch gebleven, gebonk van ‘d aardappelgemaal?
Waar vroeger water was, staan nu twee rijen bomen.
De fabriek draait niet meer, het is verleden tijd.
Ik kan er nu alleen nog maar van dromen.
Het mooie van Nieuw-Buinen zijn we kwijt.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.