Marie Kondo is bekend als ‘Japanse opruimgoeroe’. De filosofie van de Japanse is ‘gooi spullen weg die je geen vreugde schenken’. ‘Opgeruimd!’ heet het opruimboek van Marie Kondo. In het boek geeft ze adviezen voor het wegdoen van spullen. Zij noemt het een proces van ontspullen. Het gaat om de methode van keuzes maken. Per item wordt de vraag gesteld of het artikel vreugde of geen vreugde brengt. Als dat niet het geval is moet het weg.
Verzamelen
Er zijn veel mensen die verzamelen spullen: petjes bijvoorbeeld, stripboeken, miniatuur autootjes, postzegels of antiek. Bij een minderheid loopt dat uit de hand. De verzameling die begon, past niet meer in de vitrinekast en overwoekert vervolgens het interieur.
Leefwijze
In feite is het een pleidooi voor een minimalistische leefwijze. Een verzet tegen overproductie en een verzet tegen de consumptiemaatschappij. Voorwerpen hebben een betekenis en geeft iets bloot van de bezitter. Het gaat er niet om of een voorwerp vreugde of verdriet teweegbrengt, maar dat er sprake is van emotie. Heel het leven bestaat uit de twee uitersten geluk en verdriet. We trouwen in voor- en tegenspoed en elk voordeel heeft ook een nadeel. Minimalistisch leven is niet zo zeer opgeruimd leven, maar proberen controle te behouden.
Opruimen
Een opgeruimd huis is als een opgeruimd hoofd. Het brengt rust. Dit betekent niet meteen een leeg huis, maar een geordend huis. Boeken in de boekenkast en niet in verhuisdozen, kleding netjes opgevouwen ordentelijk in de hang- en legkast. Een schoenenkast met schoenen en de sokken opgerold in een la. Het keukenaanrecht is in principe leeg en schoon. Bij het bereiden van voedsel komen de kookattributen uit de keukenladen. Een keuken dient laden te hebben en geen kasten. Een lade zorgt voor overzicht. In een keukenkast wordt alles voorin gezet; wat nooit lukt!