Een poos geleden sprak mijn vader

Een poos geleden sprak mijn vader
“Er staan er zoveel naar je hand
Hier heb je ’n lijstje met een drietal
kies daar een man uit dierbaar pand
De eerste zal zo weldra komen
En als hij zich misschien misdraagt
vergeef het die een vrouw gaat vragen
wordt bovendien genoeg geplaagd”

Oh wat een monster
kwam er toen op me aan
Twee grote gele ogen
nog geler dan saffraan
Twee grote oren
en haar vuurrood van kleur
En dat dorst mij te vragen
ik wees hem gauw de deur

De tweede liep op kromme benen
Ik zag al dadelijk wat het was
Hij was te bleu om aan te kijken
en daarbij nog zo groen als gras
Opeens daar schiet hij uit zijn sloffen
en sprak “je bent een lieve meid
Ik wil met jou de stap wel wagen
Zeg heb je ook…(?)”

Ik begon te lachen
Hij keek eerst wat zuur
Eindelijk lachte hij ook maar
en sloeg een gek figuur
“Ik ben” sprak hij “een boertje,
maar ik studeer voor heer.”
Mijn antwoord was genadig
“ik dank U voor de eer”

De derde was nogal vrijmoedig
Hij deed tenminste niet zo gek
Maar kon niet uit zijn woorden komen
de stumpert had een spraakgebrek
Hij sprak: “oh schoo..schoo. schoo.. ne ..juffrouw
Ik heb u lie..lie..lie..lie..lief
Wij jij mijn vrouw..vrou..vrouwtje worden
Ach zeg toch ja… m’n harte..de.. dief”

Ik zei “man, je stottert
dat doet me verdriet”
“Ik sto.. stotter alleen bij het spreken
Als ik zwijg dan doe..doe..ik dat niet”
Ik hield toen mijn mond maar
en kwaad liep hij toen heen
En van mijn vader’s drietal
koos ik er dus geen een.

Zoals u ziet mijn beste heren
heb ik tot nu toe nog geen man
Want geen van dee’z drie kandidaten
stond nog maar in de verte aan
Ik maak dus nu maar hier een keuze
Misschien wel iemand uit dee’z zaal
In alles is toch steeds mijn leuze:
Blijf altijd vrolijk en joviaal

Ik ben nog te nemen hebt U geen idee
Of daar die aardige zwarte (?)
Ik vraag U, zeg geen ‘nee’
Kom aspiranten
kom morgen allemaal
Dan maak ik beslist mijn keuze
hier in de zaal