Home / Gedichten / Vrouwen

Vrouwen

Dichter(es): Olivier Sterk
Met dank aan Olivier Sterk voor het insturen van de tekst

vrouw

Lente, winter, herfst of zomer:
dagelijks loop ik te fluiten
naar die vele vrouwen buiten.
En misschien ben ik een dromer,
maar ik wil je wel bekennen,
ik ben gek op al die vrouwen:
dikke, dunne, jonge, ouwe
(je kunt overal aan wennen).

Zo denk ik zelfs tijdens ‘t eten,
– onder ’t slikken en het kauwen –
heel de maaltijd lang aan vrouwen;
kan ze geen moment vergeten,
‘k wil ze allemaal beminnen.
Als ze in mijn mooiste dromen,
warm en zacht en bij me komen
raak ik aanstonds buiten zinnen
bij het zien van zoveel vrouwen.

Wat een weelde! Wat een kleuren
– vers geschilderd – en die geuren,
die verlokken of benauwen…
Al kan ik het niet verklaren
(mijn gevoel voor al die vrouwen),
toch hoop ik het lang te houwen,
als het kan nog vele jaren.

Misschien zal het pas verflauwen
bij het grijzen van mijn haren.
Kom ik eind’ lijk tot bedaren
als ik toch nog eens ga trouwen,
en daar zal men niet om rouwen.
Dan ga ik het zó beschouwen:
ik de mijne, jij de jouwe…
Laten we het daar op houwe!