Met dank aan Bas Kool en Hanneke Peters voor het insturen van de tekst
Roze is de liefde
Geel is de haat
Rood is de hartstocht
Grijs is het kwaad
Blauw is de trouw
en groen is de hoop
Wit is de reinheid [ook wel: onschuld]
en zwart is de dood.
Hanneke Peters herinnert zich dit als een oud springliedje, dat de kinderen onder het touwtje springen zongen.
Bas Kool herinnert zich dat ze dit zongen als ze verliefd waren en dan ook nog erachteraan zongen:
altijd en altijd denk ik aan hem/haar
zie ik zijn/haar ogen hoor ik zijn/haar stem
altijd en altijd denk ik aan de dag
dat ik voor ’t eerst in zijn/haar armen lag
