SeniorPlaza | Nostalgie

Home / Nostalgie

Nostalgie

(met dank aan Liesbeth de Nijs)

(klik op de plaatjes om ze te vergroten)

Françoise 1962

Françoise Madeleine Hardy wordt op 17 januari 1944 te Parijs geboren.

Françoise studeerde Germaanse talen aan de Parijse Sorbonne en nam daarnaast nog zanglessen. Ze had zich ook laten inschrijven aan het « Petit Conservatoire de la Chanson » van Mireille. Deze laatste kwam wekelijks met haar betere leerlingen op het scherm van de toenmalige R.T.F.

Reeds in 1961 werd ze opgemerkt door diverse platenmaatschappijen, maar het was het label Vogue dat haar in november van dat jaar contracteerde. Men was op zoek naar een vrouwelijke tegenhanger van het idool Johnny Halliday die stormenderhand Frankrijk veroverde. De frêle schoonheid van de schuchtere 17-jarige Françoise, alsmede haar talent als componiste en zangeres bleken een goed wapen in de strijd.

De frêle schoonheid van Françoise Hardy is een mengeling van nonchalance en eenvoud. Daardoor wordt zij niet alleen populair als zangeres maar ook een gevierd filmactrice.

In 1962 ziet de beroemde schilder Bernard Buffet Françoise op de tv. Hij zegt dan meteen tegen zijn vrouw: “Dit meisje is Elektra in een zwarte regenjas. Morgen willen alle Franse meisjes op haar lijken en haar liedjes zingen.”

Bij een zo opvallende zangeres als Françoise Hardy moeten de liedjes wel over de liefde gaan, en dat gaan ze ook. “LAmour sEn Va” zingt ze in juli 1963. In de Benelux scoort zij er haar eerste grote hit mee. Françoise is zonder twijfel een van de meest opmerkelijke zangeressen die Frankrijk ooit heeft voortgebracht. Zelf zegt ze dat ze helemaal niet kan zingen of acteren.

16 jaar oud

Haar bescheidenheid is een belangrijke reden voor haar populariteit. Maar haar schoonheid speelt ook een grote rol. Haar figuur is dat van een topmannequin. Ze wordt dan ook veel voor modelwerk gevraagd. Het haar van Françoise is champagnekleurig en lang. Romantisch aangelegde mannen vinden haar onweerstaanbaar. Iedereen heeft het over Françoise Hardy.

In de pers krijgt ze minstens zoveel aandacht als de president van Frankrijk, Charles de Gaulle. Ze staat op de voorpagina van maar liefst 20 Franse tijdschriften!! Ondanks haar enorme populariteit loopt Françoise in 1963/1964 niet bepaald over van zelfvertrouwen. Ze gelooft helemaal niet dat haar talenten als zangeres en actrice zo bijzonder zijn. Françoise: “Het enige moment dat ik echt goed ben, is als ik mezelf speel.”

Bruno Coquatrix directeur van de Parijse Olympiahal biedt Françoise op een bepaald moment een contract aan om drie weken te komen optreden. Coquatrix is helemaal weg van haar. Hij vertelt: “Zij is het symbool van het mysterie van de jeugd.” Anderen noemen haar “de Françoise Sagan van het Franse zingen”.

Ook in Engeland en Amerika raakt men in de ban van de Franse zangeres en actrice.

Françoise Sagan

In de films van filmregisseuse en schrijfster Françoise Sagan speelt Françoise Hardy met veel plezier. De eerste film waarin zij speelt, is ook een film van Françoise Sagan. De titel daarvan luidt: “Een kasteel in Zweden”. Zoals altijd, relativeert Françoise Hardy haar aandeel in die film. Zij zegt daarover: “Alle critici zeggen dat niemand goed acteerde behalve ik, maar eigenlijk was ik helemaal niet zo goed. Ik was gewoon niet zo slecht als ze verwacht hadden.” Hoe slecht Françoise ook over zichzelf denkt, het succes is er niet minder om.

In 1966 krijgt ze een rol aangeboden voor de film “Grand Prix” van John Frankenheimer. Daarin speelt ze met veel verve een pitspoes. Nagenoeg het enige wat zij doet, is uit scènes weglopen. En juist die scènes zijn de beste scènes van de film !

In november 1963 scoort Françoise Hardy een tweede hit met de single “Tous Les Garçons Et Les Filles” (dat ze samen schreef met Roger Samyn). Er worden 2 miljoen exemplaren van verkocht. In Frankrijk worden nog veel meer singles van haar hits.

In 1964 probeert Françoise het met de Engelstalige single. “Only Friends”. Ook deze single wordt weer een enorme hit. Daarna wil het met de platen niet meer zo goed lukken. Dezelfde nonchalance waarmee ze zo beroemd wordt, doet haar ook weer in de vergetelheid belanden.

Francoise Hardy tekent op zeventienjarige leeftijd haar eerste platencontract met het platenlabel Vogue in november 1961. In April 1962 kort nadat ze eindexamen heeft gedaan, verschijnt haar eerste album “Oh oh Cherie”.

Jean-Marie Périer

Ze wordt verliefd op fotograaf Jean-Marie Périer, die haar zo voordelig mogelijk op de hoezen van de talrijke EP-tjes en het tijdschrift “Salut les Copains ” zet en hiermee haar carrière lanceert.

Françoise maakt deel uit van de vrouwelijke yé-yé generatie, samen met andere sterren als Sheila, France Gall en Sylvie Vartan. Ze hebben allemaal voor het grootste deel hun succes aan het tijdschrift en het radioprogramma “Salut les Copains” te danken.

Francoise Hardy zingt soms in het Engels, Italiaans, Duits en Spaans, met een charmant accent. In 1963 vertegenwoordigt ze Monaco bij het Eurovisie Songfestival en bereikt met “Lamour sen va” de vijfde plaats. Eind 1963 treedt ze op in l’ Olympia in het voorprogramma van Richard Anthony. In 1964 scoort ze op het Festival van San Remo met “Parla mi di te”. In 1968 ontvangt ze de Grand prix du disque Académie Charles Gros.

Vermoeid van de vele optredens besluit ze in 1968 om ermee op te houden. Platen is ze echter tot op heden blijven opnemen, met wisselvallig succes.

In 1988 brengt ze haar zogenaamd laatste album uit, omdat ze niet van plan was te blijven zingen, eens de 50 voorbij Ze weigert echter nog op te treden.

In 1981 trouwt ze met haar oude vriend en collega Jacques Dutronc, met wie ze in die tijd al een zoon heeft, Thomas Dutronc (1973). In mei 2000 heeft ze een comeback met het album Clair Obscur. Haar zoon speelt gitaar en haar man zingt het duet “Puisque vous partez en voyage.” Iggy Pop en Etienne Daho doen ook mee.

De vele fans kijken reikhalzend uit naar een vervolg dat er zéker gaat komen. Liedjes van Françoise zijn immers als gedichten van alle tijden. In 2004 verschijnt wederom een nieuwe cd: Tant de belles choses

Tegenwoordig woont Françoise Hardy in de buurt van Parijs.