Nostalgie

Jerry Lee Lewis

Jerry Lee Lewis werd op 29 september 1935 geboren in Ferriday in het oosten van de Amerikaanse staat Louisiana. Zijn vader was Elmo Lewis, een timmerman en aannemer en zijn moeder Mamie Ethel Lewis was predikante. Hij had een oudere broer Elmo Lewis Jr., die voor de ogen van Jerry werd overreden door een auto toen Jerry twee jaar oud was. Hij had twee jongere zussen Frankie Jean (geboren in 1944) en Linda Gail (geboren in 1947). Toen hij nog jong was speelde hij op de piano bij zijn tante. Hij kreeg les, samen met zijn neefjes Mickey Gilley en Jimmy Swaggart (de latere televisiedominee die op de televisie in tranen bekende dat hij vreemd gegaan was met prosituees). De familie had door dat hij een groot talent was, maar ze waren zo arm dat ze een hypotheek op hun houten huisje (dat maar één kamer had) moesten nemen om een derdehands piano voor Jerry te kunnen kopen.

Een bezoek van zijn oudere pianospelende neef Carl McVoy zorgde ervoor dat hij de geheimen van de boogie-woogie stijl ontdekte, de muziekstijl die hij op de radio hoorde en in het nabijgelegen Haney’s Big House waarvan van zijn oom Lee Calhoun de eigenaar was. Het was een uitspanning die zich exclusief richtte op zwarte mensen. Lewis mengde dit type muziek met Gospel en Country en creëerde daarmee zijn eigen muziekstijl. Hij speelde zelfs op de piano met verschillende ritmes door elkaar, waarbij hij met zijn linkerhand in het ritme van de boogie-woogie speelde en met zijn rechterhand de hoge tonen op een zwierige manier aaneen reeg. Tegen zijn veertiende was hij klaar voor het grote werk.

Op die leeftijd maakte Jerry zijn openbare debuut. Hij speelde piano bij de plaatselijke Ford dealer. Zijn vader ging met de hoed rond en haalde maar liefst $ 13 op, veel geld voor het gezin in die tijd.

Maar moeder Mamie had andere plannen met het wonderkind. Ze wilde Jerry’s talent  niet verloren laten gaan in de in haar ogen verachtelijke showbusiness. Ze liet hem inschrijven bij de Bijbelschool in Waxahatchie (Texas) en ze was er zeker van dat haar zoon nu zijn liedjes exclusief voor de Heer zou spelen en zingen. Maar het verhaal gaat dat Jerry tijdens een kerkdienst eens een boogie-woogie uitvoering gaf van een psalm, waardoor hij dezelfde avond nog zijn biezen kon pakken. De gespleten persoonlijkheid Jerry, die werd verscheurd door het gewijde en het wereldse (Rock & Roll muziek), is iets dat zijn hele volwassen leven aan hem knaagde. Het gevolg was dat hij in de loop der jaren een enorme verandering van zijn persoonlijkheid onderging, zonder dat het duidelijk was hoe dit probleem verholpen kon worden.

Nadat hij van de Bijbelschool was gegooid probeerde hij de kost te verdienen als verkoper van naaimachines.

Van 21 februari 1952 tot 8 oktober 1953 was hij getrouwd met Dorothy Barton. Op 15 september 1953, nog voordat de officiële scheiding van zijn huwelijk met Dorothy Barton was uitgesproken, trouwde hij met Jane Mitchum. Met haar kreeg hij twee kinderen, Jerry Lee Lewis Jr. (geboren in 1953) en Ronnie Guy Lewis (geboren in 1956). In 1957 scheidde hij van haar.

Nadat hij een verhaal over Elvis had gelezen in het blad ‘Country Roundup’, besloot hij aan het eind van 1956, 21 jaar oud, om zijn geluk te gaan beproeven in Memphis (Tennessee). Zijn familie verkocht 33 dozijn eieren aan een supermarkt om zijn reis te kunnen bekostigen.

Hij stapte binnen bij de platenmaatschappij Sun Records. De eigenaar van het platenlabel, Sam Phillips, was in die tijd op vakantie, maar zijn assistent, Jack Clement, zette Roland Janes op gitaar en J.M. Van Eaton op drums achter Lewis en diens linkerhand zorgde ervoor dat een basgitaar overbodig was. Dit kleine orkestje werd het hart van de band die Jerry gedurende de bijna zeven jaar dat hij platenopnames voor Sun Records maakte begeleidde. Van zijn eerste single “Crazy Arms” (1956), zijn eigen interpretatie van een oude Country hit, werden er genoeg verkocht om Sam Philips te bewegen nog meer platenopnames met Jerry te maken. Sam was verbaasd over Jerry’s vermogen om zich oude liedjes te herinneren en zijn voorliefde om daar een rockversie van te maken

Na het uitbrengen van zijn eerste single ging Jerry op tournee en het was op het podium dat Jerry’s imago zich verder ontwikkelde. Een beetje moedeloos omdat hij niet met een gitaar rond kon springen op het toneel, zoals Carl Perkins deed, stond hij midden in de vertolking van een lied op, schopte zijn pianokruk weg, ging hij op de piano staan en speelde hij met zijn armen en voeten. Een nieuwe Jerry Lewis was geboren. Deze manier van optreden ontsnapte niet aan de aandacht van Sam Philips. Hij hield van de muziek van Carl Perkins en Johnny Cash en hij zag geen enkele artiest als troonopvolger van Elvis Presley. Maar met Lewis dacht hij een schot in de roos te hebben. Voor de eerste keer in zijn leven stopte de gierige Sam Philips elke cent die hij had in de promotie van de volgende single van Jerry. En de gok betaalde zich uit. “Whole Lotta Shakin’ Goin’ On” haalde de top van alle hitlijsten.

Ineens was Jerry Lewis de meest opwindende vertolker van Rock & Roll. Zijn verschijning op de televisie en op het podium waren legendarisch door de energie die hij uitstraalde. Hij kon niet tegen concurrentie en daarom stak hij zijn piano eens in de fik, zodat Chuck Berry die boven hem stond op de affiche, niet na hem kon optreden. De Killer, zoals zijn bijnaam was, liet niet met zich sollen ! Jerry zei over zijn bijnaam de Killer: Ik kreeg die naam toen ik ongeveer 15 jaar was. Ik verliet het schoolgebouw en Cecil Harrelson zei: “Ik zie je later Killer” en in zei “OK, ik zie je bij de biljarthal.” We waren die dag allebei voor twee weken van school gestuurd en we kenden elkaar voor die tijd nog niet. We ontmoetten elkaar bij toeval. Ik had met een leraar gevochten en hij ook. We dachten we noemen elkaar Killer. Zo begon het eigenlijk.”

De opvolger van “Whole Lotta Shakin’ Goin’ On” was een ander beslissend moment, zowel voor zijn carrière als voor de Rock & Roll. In “Great Balls of Fire” waren voornamelijk de piano en drums te horen, maar het klonk gigantisch door de manier waarop Sam Philips het geproduceerd had. Als gevolg van dit succes trad hij daarna op in een Rock & Roll film, “Jamboree”. Zijn faam werd daardoor zo groot dat Johnny Cash en Carl Perkins zagen dat hun kansen bij Sun Records verminderden. Zij vertrokken naar een andere platenmaatschappij, Columbia. Jerry’s volgende single “Breathless” werd gepromoot in Dick Clarck’s Saturday night Bandstand Show, waardoor hij voor de derde keer achter elkaar een hit scoorde.

Direct na zijn trouwen stond Jerry erop dat Myra hem zou vergezellen op zijn eerste tournee door Engeland. De Britse pers kreeg lucht van het schandaal dat, terwijl hij nog gehuwd was met zijn vorige vrouw, hij getrouwd was met een 13-jarige en ze nagelden hem daarom aan de schandpaal. De tournee werd afgeblazen en Jerry keerde terug naar Amerika om daar tot de ontdekking te komen dat zijn carrière volledig naar de knoppen was. Alle radiostations in de Verenigde Staten boycotten zijn plaatjes en zijn prijs voor een optreden ging omlaag van $ 10.000 per avond naar een bedrag van $ 250. Hij trad voor dat lage bedrag op in iedere kleine tent die hem nog wilde hebben. Maar hij liet zich niet afschrikken, bleef gewoon doen wat hij altijd gedaan had en was vastbesloten om zich een weg naar de top terug te vechten. Dat gevecht duurde meer dan tien jaar. Met een nieuwe producer en een nieuwe platenmaatschappij, die een ‘wapenstilstand’ sloot met de diskjockeys in het land, en zijn nieuwe levensstijl, lukte het hem uiteindelijk weer om in eind jaren zestig en de jaren zeventig de ene hit na de andere te scoren bij Smash Records. Hij speelde nog steeds Rock & Roll op het podium als hij daar zin in had (wat vaak het geval was), maar zijn nieuwe platen bevatten alleen maar Country muziek.

In 1968 speelde hij Iago in de rock-musical “Catch My Soul”, gebaseerd op Shakespeare’s “Othello”.

Maar terwijl zijn carrière weer van de grond kwam ging het met zijn persoonlijke leven niet goed. Op 9 december 1970 scheidde hij, na een huwelijk van bijna 13 jaar, van zijn vrouw Myra, zijn ouders overleden en in 1973 kwam zijn oudste zoon Jerry Lee Lewis Jr., die op drums speelde in de band van zijn vader, om bij een auto-ongeluk.  Verder kreeg hij problemen met de belastingdienst en was hij verslaafd aan alcohol en drugs waardoor hij verschillende keren in het ziekenhuis belandde. Hij heeft eens geschat dat hij in die tijd $ 500.000 per jaar aan drugs (voornamelijk pijnstillers) spendeerde. Jerry was nu van middelbare leeftijd en hij leek min of meer opgebrand.

Op 7 oktober 1971 trouwde hij met Jaren Elizabeth Gunn Pate. Met haar kreeg hij één kind, dochter Lori. Op 8 juni 1982 verdronk Jaren onder verdachte omstandigheden in hun zwembad, kort voordat hun scheiding geregeld was.

Op zijn verjaardag in 1976 schoot Jerry met zijn pistool op een blikje frisdrank. Maar het schot ketste af en trof zijn bassist Butch Owens in de borst. Hij overleefde het ternauwernood.

Een aantal weken daarna was hij weer betrokken bij een schietincident. Hij was door Elvis uitgenodigd op zijn landgoed Graceland. Elvis was echter vergeten om de bewaking in te lichten. Toen deze vroegen waarom hij kwam haalde hij zijn pistool te voorschijn, zwaaide daarmee in het rond en zei dat hij gekomen was om Elvis te vermoorden. Hij werd vervolgens gearresteerd en belandde in de gevangenis.

Op 30 juni 1981 werd Jerry opgenomen in het ziekenhuis in Memphis als gevolg van een bloedende maagzweer. Na twee operaties had hij vijftig procent kans om dit te overleven. Maar vier maanden later was hij alweer op tournee. In 1982 verscheen hij, samen met zijn neef Mickey Gilley, in de televisie-uitzending van de Grammy Awards.

Op 7 juni 1983 trouwde hij met Shawn Stephens. Op 22 augustus 1983, dus 75 dagen na hun huwelijksvoltrekking, werd ze dood in hun huis gevonden. Men zei dat  ze overleden was aan een overdosis methadon. Hoewel onderzoeksrapporten tegengestelde verklaringen van Jerry aan het licht brachten en ook de politie de zaak wat slordig onderzocht heeft, is hij nooit in staat van beschuldiging gesteld.

Op 24 april 1984 trouwde hij met zijn zesde vrouw, Kerrie McCarver. Met haar kreeg hij twee kinderen, Jerry Lee Lewis III (geboren in 1987) en dochter Jeri Lee Lewis (geboren in 1993). Op 15 juni 2005 is hij van haar gescheiden.

Maar midden jaren tachtig werd zijn carrière nieuw leven ingeblazen. Men was van plan om een film over Jerry’s leven te maken onder de titel “Great Balls of Fire” en aan Jerry werd gevraagd om de liedjes in te zingen voor de soundtrack. En Jerry liet zien wie de echte Jerry Lee Lewis was. Hij klonk energiek alsof het weer 1957 was. De vlam brandde nog steeds volop.

Op 13 juni 1989 kreeg hij een ster in de Hollywood Walk of Fame en in 2005 kreeg hij een Grammy Award voor zijn verdiensten voor de muziek.

Jerry Lee Lewis treedt nog steeds op.

 Kijk en luister naar Jerry Lee Lewis

(TIP: mocht uw internetverbinding niet snel genoeg zijn, klik dan links onder op II)

(er ontstaat dan een driehoekje met de punt naar rechts)

(laat u het filmpje downloaden en klik dan op het driehoekje)

Whole Lotta Shakin’ Goin’ On

Great Balls of Fire

Breathless

What’d I Say

Me and Bobby McGee

Geraadpleegde bronnen o.a.

Artist Direct

IMDb

Musician Guide

Rolling Stone

Tripod

Wikipedia

Terug naar Nostalgie