Nostalgie

Freddy Quinn

Freddy Quinn werd op 27 september 1931 als Franz Eugen Helmuth Manfred Nidl-Petz geboren in Niederfladnitz, een plaatsje in de buurt van Wenen (Oostenrijk). Nadat zijn ouders uit elkaar waren gegaan ging Freddy als vierjarige mee met zijn vader, de Ierse zakenman Johann Quinn, naar Morgantown (West Virginia, Verenigde Staten). Daar volgde hij een tijdlang de Lagere School. Zijn moeder, een Oostenrijkse journaliste en uitgeefster, claimde met succes de voogdij, zodat hij in 1938 weer naar Oostenrijk terugkeerde. Hij volgde de Lagere School in Wenen en Antwerpen en het Gymnasium in Wenen. Toen zijn moeder hertrouwde werd hij officieel geadopteerd door zijn stiefvader en veranderde zijn naam in Manfred (Freddy) von Petz. In 1952 veranderde hij zelf zijn achternaam weer in Quinn.

Als jongen leerde Freddy verschillende muziekinstrumenten te bespelen, viool, accordeon en gitaar en hij raakte bevriend met een andere beginnende muzikant in zijn woonplaats, Erhard Hassek, met wie hij later optrad als ‘Freddy And Hardy’.

Tijdens de bombardementen van Wenen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werd Freddy naar een zomerkamp in Hongarije gestuurd. Nadat hij daaruit ontsnapt was kwam hij, samen met een groep vluchtelingen, bij een Amerikaanse basis terecht. Door zijn uitstekende Amerikaans-Engels (te danken aan zijn verblijf bij zijn vader in de Verenigde Staten) dachten ze dat hij Amerikaan was. Daarom werd hij via Antwerpen naar Amerika gestuurd. Maar hij moest terugkeren naar Oostenrijk nadat de Amerikaanse autoriteiten hem als Oostenrijker geïdentificeerd hadden.

Nadat hij op 16-jarige leeftijd vroegtijdig de Middelbare School verliet leidde hij een zwervend bestaan. Eerst werkte hij een aantal maanden bij een reizend circus als acrobaat en koorddanser. Daarna werkte hij als tolk/vertaler bij een reisbureau in Helsinki (Finland), vervolgens reisde hij op een schip als scheepsjongen naar Mexico. Hij probeerde zelfs enkele maanden het Franse Vreemdelingenlegioen in Noord Afrika voordat hij naar Hamburg (Duitsland) kwam. Begin jaren vijftig begon daar zijn zangcarrière met het zingen in bars op de Reeperbahn. In één van die etablissementen werd hij ontdekt door Jürgen Roland, een beroemde Duitse filmregisseur.

In 1954 tekende Freddy Quinn een contract bij de platenmaatschappij Polydor Records en in 1956 kreeg hij zijn eerste Gouden Plaat (er zouden er nog 14 volgen) voor het nummer “Heimweh” (ook bekend onder de titel “Brennend Heisser Wüstensand”), de Duitse versie van de hit van Dean Martin “Memories Are Made Of This”. Ook in de Benelux, Oostenrijk en Zwitserland was dit een tophit. Uiteindelijk verkocht hij meer dan 8 miljoen platen van dit nummer.

Maar voor de volgende nummers die hij uitbracht vertrouwde hij meer op Europese componisten en wel in het bijzonder op het team van Aldo von Pinelli/Lotar Olias.

In 1955 was Freddy de ster van de musical “Heimweh nach St. Pauli”, waarmee hij meer dan 600 keer optrad in Hamburg, Berlijn, Wenen en München.

In 1956 vertegenwoordigde hij Duitsland op het Eurovisie Songfestival in Lugano (Zwitserland). Hij zong er het nummer “So geht das jede Nacht”, een nummer dat afweek van zijn gewone repertoire van liedjes over de eindeloze zee, eenzaamheid en verre landen. Dit lied gaat over zijn ontrouwe vriendin die met heel veel mannen uitgaat.

Een aantal van zijn hits zijn: “Heimatlos” (1957),”Der Legionär”, (1958), “Die Gitarre und das Meer” (1959), “Unter fremden Sternen” (1959), “Irgendwann gibt’s ein Wiedersehn” (1960), “La Paloma” (1961), “Junge, komm bald wieder” (1963) en “Hundert Mann und ein Befehl” (1966).

Midden jaren zestig was hij de eerste die het nummer “Spanish Eyes” van Bert Kaempfert op de Amerikaanse televisie zong. Maar Capitol Records bracht het nummer uit met Al Martino die er in 1965 een grote hit mee had. Daarmee was de hoop van Quinn om een vaste voet aan de grond te krijgen in Amerika vervlogen.

Vanaf eind jaren vijftig acteerde Freddy Quinn in verschillende films. Hij werd meestal weer gecast als de eenzame zeeman. De films waarin hij speelde waren onder andere “Freddy, Die Gitarre und das Meer” (1959), “Freddy unter fremden Sternen” (1959), “Freddy und das Lied der Südsee” (1962) en “Heimweh nach St. Pauli” (1963).

Vervolgens trad hij ook op toneel op in zulke verschillende rollen als Prins Orlofsky in “Die Fledermaus”, de koning in “The King and I” en Lord Fancourt Babberly in “Charley’s Aunt”.

In de loop van de jaren zeventig nam zijn populariteit wat af, maar Freddy Quinn treedt nog op in Duitsland met musicals of in het nostalgische circuit met zijn hits.

In 2002 moest Freddy Quinn voor de rechtbank verschijnen wegens belastingontduiking. Hij zou 900.000 euro niet hebben opgegeven aan de fiscus. Daarnaast zei hij dat hij in Zwitserland woonde, maar in werkelijkheid was hij woonachtig in Hamburg.

Toen er opening van zaken gegeven moest worden kwam aan het licht dat hij getrouwd was met zijn dertien jaar oudere manager Lilli Marianne Blessmann. Tot die tijd had hij haar altijd als zijn manager voorgesteld. Freddy sprak haar, als hij met andere mensen was, altijd aan met Frau Blessmann. Freddy en Lilli Marianne leerden elkaar in 1950 kennen. Zes jaar later trouwden ze in het geheim.

Quinn werd uiteindelijk in 2004 veroordeeld tot een voorwaardelijke straf van twee jaar en kreeg een boete van 150.000 euro opgelegd.

Zijn vrouw Lilli werd net voor de kerstdagen in 2007 met hartklachten naar het St. Georg ziekenhuis in Hamburg gebracht. Op 16 januari 2008 is ze daar op 89-jarige leeftijd overleden. Het overlijden van Lilli kwam als een verlossing. Ze kon nauwelijks meer lopen. Freddy zorgde tot op het laatste moment voor haar. Hij was totaal kapot van haar dood.

Freddy Quinn verkocht meer dan zestig miljoen platen, zijn vermogen wordt op zo’n 10 miljoen euro geschat. Zijn platen werden in verschillende talen uitgebracht. Freddy Quinn spreekt maar liefst 12 talen. Hij is overladen met tientallen prijzen.

 Kijk en luister naar Freddy Quinn

(TIP: mocht uw internetverbinding niet snel genoeg zijn, klik dan links onder op II)

(er ontstaat dan een driehoekje met de punt naar rechts)

(laat u het filmpje downloaden en klik dan op het driehoekje)

So geht das jede Nacht

Heimweh

Heimatlos

Die Gitarre und das Meer

Unter fremden Sternen

La paloma

Junge, komm bald wieder

Hundert Mann und ein Befehl

Geraadpleegde bronnen o.a.:

All Music Guide

Freddyquin.de

IMDb

NME

Triebke Music

Wikipedia

Terug naar Nostalgie