Nostalgie

Johnny Hallyday (1943 – 2017)

(klik op de plaatjes om ze te vergroten)

Johnny Hallyday werd als Jean-Philippe Smet op 15 juni 1943 geboren in Parijs als zoon van een Belgische vader Léon Smet en een Franse moeder Huguette Clerc. Al een paar maanden na zijn geboorte scheidden zijn ouders en werd hij ondergebracht bij zijn tante Hélène Mar, de zuster van zijn vader. In 1944 nam ze hem mee op tournee met haar twee dochters, Desta en Menen, twee danseressen. Doordat ze steeds rondtrokken van theater naar theater en van het ene goedkope hotel naar het andere was zijn leven eenzaam en had hij geen vrienden. Begin vijftiger jaren nam hij danslessen en leerde hij gitaarspelen.

Vrienden zorgden ervoor dat hij rolletjes kreeg in advertentiefilms voor de bioscoop. Toen hij nog maar negen jaar was trad hij al op met liedjes als “La Ballade de Davy Crocket”. Zij nicht Desta en haar vriend Lee Halliday zorgden voor de wisseling van kostuums. Hij was gefascineerd door Amerikaanse films en hij droomde ervan om acteur te worden. Zijn familie moedigde hem aan om toneel- en zanglessen te nemen. Maar in 1957 veranderde alles nadat hij de film “Lovin’ You” met Elvis Presley in de hoofdrol gezien had. Hij wilde toen nog maar één ding, Rock And Roll zanger worden.

Eind vijftiger jaren zong hij liedjes van Elvis Presley voor zijn vrienden en begon hij deel te nemen aan talentenjachten en had hij zijn eerste professionele optredens als zanger.

Op 30 december 1959 verscheen hij in een televisieprogramma “Paris Cocktail”. Artistiek Directeur van Vogue Records, Jaques Wolfsonn, bood hem direct een contract aan. In maart 1960 kwam zijn eerste plaat uit. Hij wilde zich Johnny Halliday noemen (de achternaam had hij van de vriend van zijn nicht), maar op het label stond per ongeluk Hallyday, dus vanaf die tijd was hij Johnny Hallyday. De plaat was “T’Aimer Follement”. In september had hij zijn eerste grote live optreden in het Alambra theater in Parijs. Bij dat optreden rolde hij over het toneel, iets wat in Frankrijk nog nooit gedaan was.

Begin 1960 kwam zijn eerste album uit “Hello! Johnny” en werd Johnny Stark zijn manager. Hij begon in Frankrijk al een grote ster te worden en ging over van Vogue Reacords naar het platenlabel Philips. Hij was net achttien en hij deed afstand van de Belgische nationaliteit die hij via zijn vader had en nam de Franse nationaliteit aan.

In september van 1960 lanceerde hij in Frankrijk de nieuwste rage uit die tijd, de twist en kort daarna bracht hij in het Frans en in het Engels de single “Viens Dancer le Twist” uit.

In juli en augustus 1961 maakte hij een tournee door Frankrijk en zijn optredens gingen gepaard met relletjes en schade die zijn fans veroorzaakten. Men zou kunnen zeggen dat er steeds een collectieve hysterie uitbrak bij zijn optredens. Dat jaar had hij ook een hit met “Idole Des Jeune”.

In 1963 bracht hij zijn hit “Tes Tendres Années” uit. Het nummer werd succesvol gecoverd door Willeke Alberti met als titel “Spiegelbeeld”.

In 1963 speelde hij in de film “D’où viens-tu Johnny?”, geregisseerd door Noel Coward, met als tegenspeelster Sylvie Vartan, een zangeresje dat hij al eerder ontmoet had en zij werd zijn vriendinnetje.

In september 1963 ging hij met Sylvie Vartan naar de Verenigde Staten, waar hij in Nashville, de hoofdstad van de Country muziek, het nummer “Pour Moi La Vie Va Commencer” opnam.

Op 8 mei 1964 werd Johnny gelegerd bij het Drieënveertigste Infanterie Regiment in Offenburg in Duitsland. Door zijn militaire diensttijd veranderde zijn imago. Hij werd in de ogen van het grote publiek bijna een respectabele jongeman. En door zijn huwelijk op 12 april 1965 met Sylvie Vartan werd dit imago nog meer versterkt. Toen hij weer gewone burger was gaf hij in november van dat jaar zijn eerste concert in het Olympia theater. Dat werd echter niet zo’n groot succes als men verwachtte.

Hij was als een komeet naar roem geschoten en nu liet de jonge generatie hem ineens in de steek. Hij voelde zich verlaten. Veel van het jonge publiek waardeerde meer de andere muziekstijlen en artiesten als Bob Dylan en The Beatles. Johnny raakte er depressief van en op 10 september 1965 deed hij een zelfmoordpoging. Maar er was wel iets dat hem troost kon bieden want op 14 augustus 1966 werd zijn zoon David geboren.

Begin 1967 nam hij deel aan de Rally van Monte Carlo. Na een optreden van Sylvie en Johnny in april ging het paar op tournee door Zuid Amerika. In oktober van dat jaar speelde hij, naast Eddie Constantine, in de film “A Tout Casser”, geregisseerd door John Berry en voor deze film zong hij ook de titelsong.

Beging 1968 ging hij op tournee door de Verenigde Staten en aan het eind van dat jaar ging hij op tournee door Afrika. In Johannesburg brak hij zijn been omdat hij van het toneel in de orkestbak viel. Maar hij zette de tournee door met zijn been in het gips.

In 1969 gaf hij zestien succesvolle concerten in Parijs en net voor de zomer maakte hij nog een tournee door Canada. De rest van het jaar hield hij zich bezig met filmwerk.

In februari 1970 kregen Sylvie en Johnny een auto-ongeluk en Sylvie moest een langdurige operatie ondergaan. Johnny herstelde wel heel snel.

In 1971 speelde hij zichzelf in de film “L’Aventure c’est l’Aventure”, geregisseerd door Claude Lelouch. Hij zong zelf de titelsong. Verder traden ook Lino Ventura en Jacques Brel in deze film op.

In 1972 maakte hij in de zomer een tournee door Frankrijk onder de titel “Johnny Circus”. In die tijd woonde hij in een camper en reisde hij in een witte Rolls Royce. Maar de tournee draaide grote verliezen.

Zijn tumultueuze levensstijl was ook van invloed op zijn huwelijk. Nadat ze een jaar apart geleefd hadden besloten Johnny en Sylvie in 1973 toch weer bij elkaar te gaan wonen. Ze maakten samen de single “J’ai un problème” dat in 1973 een grote zomerhit werd in Frankrijk.

In 1974 toerde hij door Frankrijk en Zuid Amerika en stak hij in de Verenigde Staten de Death Valley over op een motorfiets. Hij nam ook de tijd om naar de show van Elvis Presley in Las Vegas te gaan. Hij werd diep getroffen door diens optreden en hij wilde weer terug naar zijn tijd van Rock And Roll. In januari 1975 ging hij naar Memphis om daar de Franse versie van een aantal Amerikaanse liedjes op te nemen.

Johnny Hallyday kreeg problemen met de Franse belastingdienst die 100 miljoen Franc aan onbetaalde belasting van hem wilde innen. Daarom ging hij met Sylvie en zoon David in Los Angeles wonen. Niettemin bracht hij nog steeds platen uit in Frankrijk en bleef hij er ook optreden.

In oktober 1979 trad hij op in een show in Parijs, gekleed in leer en zijn ogen waren opgemaakt met blauwe mascara.

Zoals hij ieder jaar deed maakte hij ook in de zomer van 1980 een tournee door Frankrijk. Op 18 augustus zakte hij op het toneel in elkaar. Hij herstelde echter snel, maar toen hij begin 1981 in Californië op vakantie was las hij in de krant dat hij overleden zou zijn. Zijn leven was voor de pers een onuitputtelijke bron van roddel geworden. Zijn scheiding van Sylvie Vartan op 5 november 1980 werd dan ook door de media breed uitgemeten. Gedurende 15 jaar lang hadden de Fransen het tumultueuze huwelijk op de voet kunnen volgen

Op 1 december 1981 trouwde in Los Angeles hij met de mannequin Babeth Etienne, een huwelijk dat maar twee maanden en twee dagen zou duren.

In 1989 nam hij het album “Cadillac” op, waarop twee tracks stonden die geschreven waren door zijn zoon David.

In 1990 was Johnny Hallyday in Frankrijk weer groot nieuws toen hij op 9 juli 1990 trouwde met Adeline Blondeau de jonge dochter van zijn vriend Long Chris. Van haar scheidde hij op 11 juni 1992.

Hoewel hij een van de grootste Franse sterren van de voorgaande 30 jaar was, begon zijn platencarrière momentum te verliezen. In 1991 liet hij anderen meewerken aan zijn nieuwe album, zoals de Amerikaanse popster Bon Jovi en de Fransman Patrick Bruel. Maar zijn live optredens waren nog steeds volgeboekt. In 1993 vierde hij zijn vijftigste verjaardag met een serie van drie grote concerten in het stadion van Parc des Princes in Parijs.

Hoewel Hallyday erg bekend was in de Frans sprekende landen was hij daarbuiten vrijwel ombekend. In Engels sprekende landen noemde men hem spottend “the biggest rock star you’ve never heard of”.

Om daarin verandering te brengen nam hij in 1994 een album op in de Engelse taal. De Engelse teksten gaven een nieuwe dimensie aan zijn stem. Hallyday schepte soms op dat hij de “Gitane methode” gebruikte om zijn stem verder te ontwikkelen. Gitane is een Frans sigarettenmerk.

Zijn favoriete artiesten, zoals Bruce Springsteen, waren allemaal Amerikaans. Maar zijn flirt met de Engelse taal werd een flop in Frankrijk. Dus ging hij weer over tot het maken van Franstalige albums.

Op 25 maart 1996 trouwde hij met Laetitia Boudou. Zij is 30 jaar jonger dan hij en tot op heden zijn vrouw. In november verwelkomden Johnny en zijn vrouw Laetitia een nieuwe telg van het gezin, ze adopteerden een jong meisje, Jade, uit Vietnam.

In 1996 vond er een nog bijzondere gebeurtenis plaats. Op 24 november gaf hij een concert in het Aladin in Las Vegas. Daarvoor werden 4.300 Franse fans met gecharterde vliegtuigen ingevlogen.

Als ongeëvenaarde ster van de Franse rock ontving Hallyday in januari 1997 de Franse ridderorde “Legion d’Honneur” uit handen van president Chirac.

In mei 1998 verscheen hij voor de vijfde keer op het filmfestival van Cannes, gewoon als filmfan omdat hij geen film gemaakt had om te promoten. Maar zijn verschijning was de voorbode van zijn terugkeer naar de film. En inderdaad maakte hij een film onder regie van Stéphane Giusi waarin hij de rol van een ex-stierenvechter speelde.

Maar later dat jaar gaf hij toch weer de voorkeur aan zijn zangcarrière. In het Stade de France (een voetbalstadion) gaf hij het meest spectaculaire concert dat ooit in Frankrijk was vertoond. Daaraan werkten diverse andere artiesten mee en het publiek was wildenthousiast.

In het jaar 2000 zat Hallyday 40 jaar in het vak. Om dat te vieren gaf hij op 10 juli een gratis toegankelijk concert aan de voet van de Eiffeltoren. De mega-show werd door honderdduizenden fans bijgewoond.

Nu ging hij ook weer acteren in films. In 2000 speelde hij in “Love Me”, geregisseerd door Laetitia Masson en in 2001 had hij een kleine rol in “Mischka’, geregisseerd door zijn vriend Jean-François Stévenin.

Als groot fan van de autosport nam hij in december 2002 deel aan de rally Paris-Dakar. En hij reed hem uit.

In 2003 vierde hij zijn zestigste verjaardag temidden van zijn fans. Hij organiseerde daarom een tournee. Deze startte in mei op het eiland Reunion en vond zijn hoogtepunt van 10 tot 15 juni in het Parc des Princes in Parijs. Hij vervolgde de tournee in België, Monaco, Zwitserland en zelfs Libanon. De tournee trok veel media-aandacht.

Hij keerde weer terug naar de film om zichzelf te spelen in “Jean-Philppe” (2006). In datzelfde jaar ging hij ook weer live optreden met de show “Flashback Tour”, waarin hij nieuwe versies van de oude liedjes uit zijn repertoire bracht.

In december 2006 schokte hij de Franse natie met het bericht dat hij naar Zwitserland wilde verhuizen. Het had te maken met het belastingklimaat in Frankrijk. In de sfeer van de aankomende presidentsverkiezingen in Frankrijk kreeg dit bericht een politieke lading. Hij kondigde aan dat hij van zijn plan zou afzien als Nicolas Sarkozy, die belastingverlaging beloofde, aan de macht zou komen. Hij zei tegen zijn fans: “Ik ben ziek om dat te betalen dat ons opgelegd wordt in de vorm van belastingen”. Hij zei dat hij zijn drie kinderen wilde behoeden voor het betalen van hoge successiebelasting. “Ik ben het ermee eens om belasting te betalen. Maar voor een erfenis ben ik daar niet mee akkoord.”

Het blad “L’ Express” had de primeur. Het meldde dat Hallyday een half jaar in Gstaad ging wonen om te profiteren van de lagere belastingen in Zwitserland. Om van de lage belasting te kunnen profiteren moest hij daar elk jaar tenminste een half jaar en een dag wonen. De autoriteiten van het kanton (in dit geval het kanton Bern) staan het toe dat prominente buitenlanders een vast bedrag aan belasting betalen, gebaseerd op de kosten die ze maken, zoals het betalen van huur of hun bezittingen in Zwitserland, in plaats van een percentage van hun inkomsten. Zwitserse media meldden dat de zanger miljoenen euro spendeert aan een chalet in een chic vakantieoord.

De verliezer van de hele affaire scheen President Jacques Chirac te zijn. Hij en Hallyday waren goed bevriend. Hallyday voerde campagne voor hem tijdens zijn (verloren) verkiezingscampagne in 1988. Hij zong: “We hebben allemaal iets van Jacques Chirac in ons.”

Maar Halliday maakte duidelijk dat dit keer Sarkozy zijn man was. Sarkozy was eens de protegé van Chirac en is bovendien van dezelfde partij. Maar nu waren ze rivalen

Hij beloofde dat hij weer naar Frankrijk zou terugkeren als Sarkozy gekozen werd en de belasting zou verlagen.Na zijn verkiezing gaf Sarkozy aan dat hij de maximale inkomstenbelasting wilde verlagen van 60 naar 50 procent en dat kleine en middelgrote vermogens uitgezonderd zouden worden van het betalen van successiebelasting.

Zonder Halliday te noemen zei Sarkozy dat het een probleem was dat “zoveel van onze artiesten, ontwerpers en onderzoekers zichzelf voorhouden dat ze moeten vertrekken. De mensen zouden het aardig vinden als ze konden denken dat ze in Frankrijk konden leven, zelfs als ze succes hebben”.

Chirac was minder vergevingsgezind en zei: “Hoezeer ik de artiest ook waardeer, ik betreur zijn gedrag als burger.”

Op 17 februari 2007 meldde het Belgische persbureau Belga:

Johnny Halliday binnenkort volledig Belg

De commissie voor de naturalisaties in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers heeft het naturalisatiedossier van oerrocker Johnny Halliday goedgekeurd, zo heeft de Franse krant Le Parisien vandaag gemeld. De zanger wordt bijgevolg binnenkort (volledig) Belg. “Men heeft beloofd dat het voor eind maart zou gebeuren”, zei een intimus van Halliday tegen de krant. “Johnny is zeer gelukkig en weet welke kans dit voor hem is”.

Volgens Le Parisien is het verwerven van de Belgische nationaliteit misschien maar een “etappe”. Het zou de rocker toelaten zich binnen een tijdsspanne van twee jaar in Monaco te vestigen, waar hij kan genieten van fiscale voordelen. Dit is de wettelijke termijn voor een Belg die in het prinsbisdom wil wonen. Om sentimentele redenen – zijn vader is een Belg – wil Halliday de Belgische nationaliteit als tussenstap, aldus de krant.

Intussen wil de rocker in het Zwitserse Gstaad wonen, waar hij ook een gunstiger fiscaal regime geniet dan in Frankrijk. Van
2006 tot 2013 woont hij daar, voordat hij in Los Angeles gaat wonen.

In oktober 2006 werd er een negatief advies gegeven voor de naturalisatie, omdat er vermoed werd dat dit om belastingtechnische redenen werd aangevraagd.

Hallyday kampte in de laatste jaren van zijn leven regelmatig met gezondheidsproblemen. In 2009 komt hij na een operatie enige tijd in een kunstmatige coma omdat hij een infectie had opgelopen. In 2012 had hij last van hartritmestoornissen. In 2017 wordt er bij Johnny Hallyday longkanker vastgesteld en eind dat jaar,
op 6 december 2017, overlijdt hij op 74-jarige leeftijd.

Singles met hitnotering in de Nederlandse top 40

Kijk en luister naar Johnny Hallyday

Tes tendres années

Willeke Albert – Spiegelbeeld

Pour moi la vie va commencer

J’ai Pleuré Sur Ma Guitare

Excuse-moi partenaire

Que Je t’Aime

The Twist

Geraadpleegde bronnen o.a.:

BBC News

Fantasy Classic Gold

HKN

International Herald TribuneI

MDb

RFI Musique

Wikipedia

Terug naar Nostalgie