Home / Gedichten / Alleen

Alleen

Met dank aan Benno Pen voor het insturen van de tekst

Wat is het stil in onze buurt
‘k wordt niet meer gestuurd
moet nu zelf de spullen halen
boodschappen alleen betalen.
Als ik terug in huis de spullen zet
is er niemand die meer op mij let
‘k Zet het zo maar ergens neer
Ik vind ’t later misschien weer.
Gelukkig staat de radio nog aan
en laat mij door berichten gaan.

De bel… er is iemand aan de deur
en helpt je uit de grauwe sleur.
Even het gezicht goed zetten
want elk een zal op jou letten.
Een vergissing zie ik al heel snel
jammer het was toch niet mijn bel.
Nou goed waar was ik toch gebleven
’t blijft ook aan mijn handen kleven.
De dagen willen ook niet meer zo vlug
zoals de jaren samen… van terug.

Ja als je alles samen nog kunt doen
en de nacht ingaat met nog een zoen.
Dan neem je alles nog voor heel gewoon
en veeg steeds weer je straatje schoon.
Want die ander waar jij vaak op let
wil je hebben als je zelf… in een corset.
Soms zie je niemand naast je staan
en laat eigen gedachten vaak vóór gaan.
Vandaag wat doen of waar ga ik heen
plotseling een schrik, ik ben alléén