(Albert Verwey 1856-1936) Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
’n Enkele lijn is genoeg en ik zag u van teen tot schedel: ’t Verende gaan, de heup, het teruggeworpen lijf. Vurig en edel waart ge, glimlachende! – en vurig en edel Zij ’t galopperende vers, dat ik, u huldigend, schrijf.
Anna wat heb je daar Ik leerde laatst een meisje kennen, Anna was haar naam.'k Ontmoette haar…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
