Met dank aan L. van Doorn-Feenstra voor het insturen van de tekst
God kom haar bevrijden Laat haar niet zo lijden Haar ogen zijn geloken Door al haar strijden gebroken Ze ligt voor zich heen te staren kan zelfs haar verdriet, niet gebaren Haar handen moe en gekromd Niets is er wat haar op kan beuren Na haar door mogen we niet treuren Dan zal ze zijn bevrijd Een zege voor haar die lijdt.
Zachtjes zijn wij aangekomen Waakt ze of ligt ze te dromen Haar ogen zien ons aan Haar lippen bewegen, zonder te verstaan Ze kijkt naar ons, een voor een Of ze zeggen wil, nu ga ik heen Vaarwel die mij liefheeft Vergeet mij niet, ik heb geleefd.
Dank U God, dat Gij haar hebt genomen Haar voor haar lijden wilt belonen Neem haar op, smeek ik U, in hogere sferen Zij heeft altijd de Godsdienst weten te begeren Zij was een lief wezen, zonder haat Het werd tijd, dat ze de aarde verlaat Nergens vond ze beter vrede en rust Dan nu, zij in vredige slaap is gesust Zij streed haar strijden, met een lach en een traan Haar pijn is verdwenen en kan lichtvoetig gaan
