Home / Gedichten / Brieven

Brieven

Dichter(es): Remco Campert (1929)
Jaartal: 1968
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Die moet ik nog schrijven, en die
dat ik gezond ben
dat ik gisteren dronken was in een Grieks café,
daarna in een Turks café, in een Noors

Dat ik me instel op ene hoge
zeer hoge gasrekening.

En andere dingen aan anderen –
grasduinen in een steeds onverklaarbaarder wereld.

Dat iemand zei:
gij Hollanders, ge zijt allemaal hetzelfde
terwijl ik toch had betaald
en een Franse bril op had
en een Duitse gedichtenbundel op zak
en thuis op mijn tafel
Anne Sexton’s onovertrefbare gedicht
‘wanting to die’.

En luister hoe ik de stoppen vernieuwde
en het licht opeens weer brandde
en zij op de bank lag te slapen
onder de blauwe deken.

Aan deze en gene moet ik schrijven
dat ik het niet doe,
dat ik weiger,
dat ik ga procederen,
dat de dagen hier in de regen verslijten

en de wereld nooit groter is dan een stad
dan ik in die stad
mijn voeten op die stenen
en wat ik zie als ik knipper met mijn ogen.
en ik moet vragen hoe het gaat
of het huis al gebouwd is,
het stuk goed vertaald
of de kinderen voorspoedig groeien
en de vrouwen niet al te ongelukkig zijn.



Uit: Mijn leven's liederen

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten