Home / Gedichten / De grootvader

De grootvader

(Rosalie Loveling 1834-1875)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Hij spreekt wel soms van al zijn lijden,
Die oude man met sneeuwwit haar;
Maar meest zit hij in zich verzonken
En stil en zwijgend nevens haar.

Zij wordt wel groot, maar is zo tenger;
Hij legt de hand soms op haar hoofd:
— Zo ze eenmaal in mijne oude dagen
Door vroege dood mij werd ontroofd!

Dan lacht ze op hem met stille weemoed,
Terwijl ze zwijgend hem aanschouwt
En denkt: hij zal niet lang meer leven:
Hij wordt zo stram, hij is zo oud!

Wie zal het eerst van beiden sterven,
Zo diep beducht thans voor elkaar —
Het meisje in de bloei van ’t leven,
Of de oude man van tachtig jaar?

SeniorPlaza.nl