De kakschool

Ik was een man van vier
En voelde mij heel fier

Want zo groot als en kool
Mocht voor ’t eerst naar school

Dat wordt een grote pret
Daar op nazaret

Jongens wat een kabaal
Bij de Nonnekes in ’t lokaal

Het is echt waar, heus
Ik had een grote snotneus

Met een zacht papiertje van een sinaasappel
Poetste de Non Celma mijn gaggel

Een Non met wel twintig kinderen
Waar kan je noch zon moeder vinden

Prikken op een stuk vilt
Dat had ik wel meer gewild.

Tekenen, knippen en kleuren
Dat stond er allemaal te gebeuren

Trots droeg ik een broek met knopen
Veel te groot was er bijna in verzopen.

Opeens moest ik naar de plee
Met zon grote broek als dat maar lukt, Owee, Owee

Het wilde niet lukken met zulk een grote knoop.
Gelukkig was het de Non die eindelijk hulp bood.

In haar hand mijn klein, vingertje
Ze werd zelfs bang van zon klein “klingetje”

Ze kreeg een kop zo rood als vuur
Gelukkig duurde het geen uur.

Het was voor haar gouw gedaan
Daarvoor was ze niet het klooster ingegaan

Op die dag werd ik vier
Dat was nog eens plezier.

Een blikke trom werd omgehangen
Parmantig liep ik door de gangen

Boem, boem, boem ging het toen.
Want dit kosten geen poen

Limonade of ander lekker gerei.
Dat was er toen niet bij.

De Non die hield ons wel zoet
Het leek net een kloek

De Non vertelde over den os en den ezel
Jozef en Maria, ze was zowel zelf een kwezel

Het was allemaal heel interessant
Er stond niets van en de krant.

Ineens moest ik een hoopje doen
Daar kon ik toch niets aan doen

Die Non hield mij maar aan de praat.
Helaas, het was al te laat

Vlug in de bank had ik gedacht
En het zat ook nog lekker zacht.

Doch het begon wat te ruiken
En de Non stuurde mij naar buiten

Ons moeder heeft mij verschoond
Och, daar was ze wel aan gewoond

Een kereltje niet veel groter dan een kool
Door hem ontstond de toepasselijke naam
Kakschool