Home / Gedichten / De Messenwerper

De Messenwerper

Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst


Ze waren langer dan een kwart eeuw bij elkaar
Zowel in bed als met het winnen van hun brood
Hij gooide messen naar haar lijf, tot in haar schoot
Dat kon -ie feilloos en hij krenkte nooit één haar

Vaak voelde zij de koude adem van de dood
Als ’t blinkend staal haar flitsend langs de oren floot
Maar ja daar wen je aan in vijf en twintig jaar
Per slot was hij nog vast van hand en vrij van staar

Maar op een dag ontmoette hij een jonge meid
Die hem meer aantrok dan zijn wettelijke vrouw
En dacht “Die ouwe is wel goed, maar ‘k moet haar kwijt
Ze wordt een blok aan ’t been als ik die nieuwe trouw”

Tijdens een Matinee ontdeed hij zich van ’t juk
Waarop de krant schreef “Beroepsmatig ongeluk”

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten