Laatst,
in de wind.
Rode bomen strooiden
oud nat van een eerdere dag.
Die dag,
toen ik
nog niet wist
dat
er wonderen bestonden
Dat steeds
en steeds
alles anders is.
Een vogel,
een wolk
een boom
die de zon plagend
zijn licht ontnemen.
Zoals ik
daar lag
geborgen in
een nieuwe taal,
zonder woorden.
In de schaduw van
een klapperende vleugel.
Een wolk van een dichter
verrezen uit de as
van
oude woorden.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.