Hoe zijn eeuwige, grote wond’ren
Steeds beschermend om ons zijn,
Nimmer zong je, moeder, zonder ‘n
Beven, dat refrein.
Dan zag ik de sterren flonk’ren
En de maan door de wolken gaan,
d’ Oude nacht met wijze, donk’re
Ogen voor me staan.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.