Met dank aan Eugène Penders voor het insturen van de tekst
Ik droomde, dat ik weer zien kon, ’t opkomen en de ondergang van de zon. Ik droomde, dat ik weer kon voetballen in ’t stadion Dat ik weer kon zwemmen en baden in de zon.
Ik droomde, dat ik weer kon dwalen op de heide, dat ik weer zien kon de prachtige kleuren van de bloemen in de weide. Ik droomde, dat ik met jou, wij beiden, weer door de Limburgse bossen konden rijden.
Maar als dan mijn geleidehond, mij uit mijn droom wakker maakt en ik aan hem weer de halter heb vastgemaakt, dan weet ik, dat dat wel nooit meer zal komen, maar toch zal ik er altijd van blijven dromen.
