iedereen draagt in zijn leven
een onzichtbare koffer mee.
bergt daarin zijn vreugde en zorgen,
verzameling van wel en wee.
soms is de koffer zwaar van stenen,
dan weer vederlicht,
blijft er nog wat ruimte over,
en soms kan hij niet meer dicht.
kijk in een verloren uurtje
heel de inhoud nog eens door,
dan kan er meestal iets verdwijnen
wat zijn waarde al verloor.
dagelijks wordt de rugzak lichter
`s levensmiddag gaat voorbij
en bij het naderen van de avond,
werpt je een deel der last opzij.
maar er blijft nog veel van waarde,
wat men koestert en graag behoudt,
al leken het soms kleinigheden,
maar toch aanzienlijk rijker dan goud.
ook ik draag mijn eigen rugzak,
niemand die hem overneemt,
maar ik hoeft ook niet te vrezen,
dat een dief hem ooit ontvreemd!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.