Home / Gedichten / Mijn herfstkind

Mijn herfstkind

Met dank aan Lutgarde Lievense-Nauts voor het insturen van de tekst


Toen jij klein was wilde je enkel groot zijn
je liep de jaren steeds vooruit
ongrijpbaar als de wind.

Jouw heldere ogen met hun
speelse en steelse blikken,
lokten de dageraad van het leven.

Jouw strakke, elegante lichaam in
een nauw en kort tricot truitje werd
wild losgesneden van moeder zomer.

Geen modetrend was je vreemd
een tatoeage / oorringen op een rij,
je liep in de regen langs kronkelwegen.

Het noodlot maakte jou vroegtijdig rijp
en hield jou gevangen in je pijnlijke lijf
dan was je soms bang en verdrietig.

Haastig op zoek naar een veilige plek
nam de herfst afscheid
net toen je riep: houd me voor altijd vast.