Home / Gedichten / Mijn moeder

Mijn moeder

Met dank aan Anton van der Haar voor het insturen van de tekst

Haar hand….
beweegt niet meer
het laatste stervensuur
er is geen ommekeer

De pomp hijgt door
verder is het stil
de glans op haar gelaat
alsof ze niet meer bestaat

Hoe stil is alles straks
in die grote stille kamer
waar zij haar toegewijde liefde en zorg
in schaterlach met leed verborg

Verloor haar kleindochter van drie
had geen toekomst meer
ging langzaam naar het einde
op zoek naar de kleine van weleer

gekweld door heimwee en verdriet
door verlangen naar haar kind
geknakt als het gebroken riet
God was er toen heel even niet

Reeds was ze weggenomen…
een traan die nog uit haar rechteroog
over haar wang heen gleed zei dat
haar innerlijke wens was uitgekomen

Ondoorgrondelijk zijn Gods wegen
later…. heel veel later
als je zelf veel ouder bent
strekt alles misschien tot Zegen?
<b

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten