Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst
Indien men de weg bewandeld
Al struikelend over stenen en kuilen
Zelfkastijdend het ontkennen van uwer falen
Denk dan niet aan het eind is de bejubelde berg
En zo mocht die berg er zijn en u deze beklimmen
Om het geschonden gelaat te aanschouwen
Zie het weidsgebaar zijner genagelde handen
Aarzelt u dan niet, draai u om
Zie aldaar de op u wachtende wereld
Want slechts hij die de weg heeft bewandeld
Zijn nalatigheid erkent en niet heeft verlogend
Weet de eeuwige fluwelen duisternis te betreden
Met gebogen hoofd, doch in rust en zonder angst
Overpeinzing: 2 Als men de bergen van lijken ontkent In geloof weet te weerleggen…
Overpeinzing: 4 Als een schaduw uw heden beheerst Uw verleden in holle echo’s u…
Overpeinzing: 3 Door het ontkennen verliefd te zijn Omarmd u de onzekerheid Onderdrukking dezer…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
