Met dank aan BroerAme - Amsterdam voor het insturen van de tekst
De grijze leraar en zijn oude klas,
de oude vrienden en rivalen
komen om wat eenmaal was
in herinnering te halen.
De oude school, het plein, de bomen –
het voelt nog alles zo vertrouwd.
Met ons is gister naar vandaag gekomen
en maakt wat mooglijk zilver was tot goud.
De eerste liefde en de oude vrind –
zij bleven leven in ons leven,
want nimmer sterft in ons het kind,
dat wij de jaren door toch zijn gebleven.
Zoals de vogels ’t nest verlaten
zijn wij de wereld ingegaan.
Wij hebben liefgehad en leerden haten
het Panta Rhei van ons klein bestaan.
Nog eenmaal binnengaan in het verleden –
nog eenmaal koesteren wat was
en dat zo ver van ons is weggegleden:
– de verre jeugd in de oude klas.
Is dat waarvoor wij zijn gekomen –
naar wat steeds verder van ons gaat?
Ach, ieder mens houdt toch zijn dromen
van wat zich nooit herhalen laat.
De hang naar nostalgie Ach, mensen het is allemaal zo anders vandaag de dag. Tegenwoordig is…
Nostalgie Waar het karretje op de zandweg reed, Sta je nu samen dagelijks…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
