Home / Gedichten / Rimpeltjes

Rimpeltjes

Met dank aan Marieke van de Feijst voor het insturen van de tekst


Als ik terug kijk op mijn leven,
laat ik mijn gedachten zweven.
Daarbij denk ik keer op keer,
morgen weer een rimpel meer?

Rimpels zijn het, die mij boeien,
laten ’t ouder worden bloeien.
Zolang mijn levenslicht mag schijnen,
heb ik maling aan die lijnen.

Liefde, vriendschap, echte trouw,
vind ik terug in iedere vouw.
Als ik dit zó eens bekijk,
maakte dit mijn leven rijk.

Tegenslag deed mij soms beven,
natuurlijk ging dát rimpels geven.
Vreugde won dit na een poos.
Het bestaan weer rimpelloos.

Hier heeft de natuur een taak,
balans te vinden, goede zaak.
Dat werd de weg, waar ik voor koos,
want puurheid is NOOIT rimpelloos!

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten