als kind had ik een grote wens
kenbaar gemaakt aan mijn mama
rollende of gewone schaatsen
en natuurlijk ook aan papa
ma en pa waren gescheiden
wonend in Rotterdam en Den Haag
voor mij als kind wat lastig
want mijn papa zag ik wel graag
maar ma wilde mij niet brengen
pa wilde mij niet altijd halen
dus wensen bleven wensen
dat was als klein kind goed balen
wilde zo graag die schaatsen
of anders misschien een autoped
de avond voor iedere verjaardag
dook ik al duimend in mijn bed
echter die eerste jarenlange wens
bleef eeuwig een onbereikte droom
ma liet het over aan mijn pa
hij aan haar en mijn nieuwe oom
nieuwe oom had wat je noemt
last van dovemansoren
hoorde slechts wat hij zelf wel wilde
kon mij blijkbaar niet horen
ik begon te wennen aan het feit
dat ik schaatsen noch autoped
ooit nog eens zou krijgen
ging twee illusies armer naar bed
ook na jaren ouder worden
is het er nooit meer van gekomen
’t bleef bij het zien van Sjouke en Joan
genieten en soms nog even stilletjes
dromen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.