Stond op wacht in de heilige Kerstnacht

Ik stond de lange lange nacht
mee Kerstmis op wacht
de wind, die zoefde rond m’n oren
vannacht dan wor’t Kiend geboren

Ik stampte ‘ns Kwaailijk op de grond
en gieng wir verder, ’t rondje rond
Mar ’t liep zo tegen twalef uren
‘k stong net bij m’n huske te gluren

Toen kreeg ik in ’t gezicht
een fel schitterend licht
Meteen docht ik al aan gevaar
mar ’t waar ne engel, mee gouw haar

Hij landde op de stormbaan
en ik bin d’r naar toe gegaan
Hij war op een paal van de stormbaan gesprongen
en lispelde: “Alleluja, ouwe jongen”

“Dag! Juffroew de Engel, hoe is ’t nou”
“In da dunne kleedje hedde wel kou”
“Welnee jong, hedde gij nooit gelezen
Da ’k bin een bovenaards wezen?”

Toen ging ik aan ’t proaten
En vroeg: zijn d’r bij jullie ok soldaten?”
Ze hief d’r hand op en sprak kil
“’n leger, och mannekedoar sta oe hart van stil

Joa”, ging ze verder, zo zacht als dons
“de vliegende schotel komt van ons”
“Joa, och we hebben toch zoveel”
“Marre da is confidentieel”

Terwijl ik naar adem hapte
deed ik net of had ik snapte
“Och”, zee de Engel, “wa demme gelachen in den Hemel
Mee jullie minister, wan e kemel”

En terwijl de Engel z’n lippen stiften
wist ik dat ie ’t had over ’t liften
“En”, vroeg de Engel, snuitte z’n neus in de zij
“welke filler zeide gij?”

Toen echode ik heel tevree
“Ik bin van lichting twee”
De Engel, die ook alles wist
zee, dan bende zeker specialist

“Zeg” zee ze toen met dalende stem
“hebben jullie Jut as C.S.M.”
“En,” Gichelde het Engelenwicht
“Heeft ie nog zo’n rooi gezicht?”

Ik keek eens naar de veter in m’n schoen
en zei: “Zeg Engel, wa komde gij hier eigenlijk doen?”
“Ik kwam wa rusten, ik ben moe”
“’k mothelemaal nog naar Bethelem toen”

Ik vroeg toen: “Hedde St Peter nie meegebracht?”
En de Engel lachte zacht
“Nee, hij heeft ’t wel geprobeerd
mar hij was geconsigneerd”

Toen klonk er een klap, d’emgel viel plat op de vloer
“O! bem maar gerust, da’s Engelburg, die laat ne boer
De Engel war nog niet bekomme
en zei: “Ik verschik er van ver…..

Ik streek ‘ns over m’n behaarde kin
toen vrieg ze weer: “Hoe is ’t met de leeuwin”
“Och” zee ik, “da’s wel oke
‘k gaander altijd nog steeds mee

De Engel zee toen heel geleerd
“Hoe is ’t nu met Paula van Eerd?”
“Da’s ne jongen, die hou van pretjes
“Zeg”, maar ie nog coupletjes?”

En terwijl alle geluid verstomt
vroeg ik: “Zoude gij denken da die in den Hemel komt?””
“Nee” zee de Engel. “Hij zingt teveel reldje del”
“Neje, hij mot maar naar de hel”

“Wij” sprak de Engel, “openen de luiken”
“alleen nog maar voor Vaandrig Kuiken”
“want die heeft beterschap beloofd”
“en z’n eigen uitgesloofd.”

Ik stond te rillen van de kou
“He,” zee de Engel, “Hoe zit ’t nou?”
“Ge staat daar maar te beven”
“Zoude me nie eens ’n sjekske geven”

En ik dacht verrek
daar gaat mijn laatste beetje sjek
“Vrede op aarde aan de soldaten van V.O.C.
toen pikte ze m’n leste vloeitje mee

“Ag’ge nou komt bij onze Lieve Heer
doe ’t em dan de groeten weer”
Laat ‘m ‘ns preoten mee jongetje Staf
Misschien zwaaien we dan eerder af.”

Ja! Vannacht dan wor’t kiend geboren
M’n rechtervoet was al bevroren
Engels zweefden rond de stal
Mijn linkervoet begon ook al

De herders maakten kerstmuziek
Ik voelde me doodziek
Zij allen loven nu de Heer
Mijn bloed, dat stroomt bijna niet meer

De Engel merkte, dat ’t moreel zakte
‘is daarom, dat ze d’r biezen pakte
De Engelenmotor die sloeg aan
Ik zag ze snel de lucht in gaan

’t eerste, wat ik weer ontdekte
was de O.K.P., die me wekte
Alleluja, slapende soldaat
weet je, dat hier streng op staat

Vrede in dienst, voor iedere O.K.P.
en ik, stond op rapport C.C.