Home / Gedichten / Tééd

Tééd

Met dank aan Elie van Schilt voor het insturen van de tekst


Tééd, gé heggut, mar gé kunt ut nie pakken of zien
Soms komde tééd tekort of gebrùíkt teveul misschien
Tééd is iedere keer aanders , gé het vruug en laot
De tééd kan schóón zéén, mar ok héél kwaod.

Ur is un tééd van vandaog en de tééd van jaoren trug
Toen was alles héél aanders, mar de tééd gao vlug
Toen ik nog kéénd was, ut is al héél lang gelejen
Toen waren de meessen mee un bietje al tevrejen

We hadden gin auto’s, gin tillevisie, wel bûîten un plee
Mar we waren toch tevrejen en we dinnut ur mee.
Eén kraontje bij de gôôtstéén, één lamp van sistig watt
Was alles wet we toen hadden en wij vonden ut zat.

Ut was toen veul langer werken, mar hadden meer tééd
Ok zonder tillefoon, konden we ons aai toen kwéét
We hadden gin CV. wel unne kwiesjeer of platte búïs
We bleven tot we trouwde, gewoon bij moeder thúïs

Wodde in dieé tééd ongetrouwd gaon saomen wonen
Mee zon verhaol hoefde toen thúïs nie aon te komen
Eénmal getrouwd, was toen nog vur hil oe lééven
Ok al viel ut soms nie mee om bij elkaar te blééven

Nou kost tééd geld, toen koste de tééd mar un bietje
We hadden tééd vur un protje of zongen un liedje
De tééd vuraanderd meessen, ok de straot, en de stad
Mar wij de oudjes hebben onze schónste tééd wel gehad

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten