Met dank aan L. van Doorn-Feenstra voor het insturen van de tekst
Denk je wel eens aan toen toen de mensen ondanks de armoe veel meer aan elkaar dachten meer voor elkaar overhadden meer met elkaar bezig waren rijker waren zij van geest zij hadden weinig, maar gaven veel nu is alles voor zich en een mespuntje voor de ander met elkaar zijn we alleen
