Dichter(es): Jaqueline E. van der Waals (1868-1922) Met dank aan Hanneke Peters voor het insturen van de tekst
De grond is wit, de nevel wit,
de wolken, waar nog sneeuw in zit,
zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngehakt geboomte zit
met witte rijp beijzeld.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
dat niet het minste takgetril
t kristallen kunstwerk breke,
de klank zelfs van mijn schreden wil
zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
wat zwijgens toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
dit grootste, stille wonder.
