Maak uw keuze
Bekijk ook
Nostalgie
(Klik op de afbeeldingen om te vergroten)
Ava Lavina Gardner werd op 24 december 1922 geboren in Brogden (North Carolina). Zelf gaf ze als geboorteplaats vaak Grabtown. Maar Grabtown was de bijnaam die de lokale bewoners aan het stadje gaven. En soms noemde ze ook als geboorteplaats Smithfiel, maar dat is een grotere stad in de buurt van Brogden. Ze was de jongste van zeven kinderen. Haar vader Jonas Bailey Gardner was katholiek en van Iers-Amerikaanse en Tuscarora Indiaanse afkomst en haar moeder Mary Elizabeth Baker (“Molly”) was Baptistisch en van Schots-Ierse afkomst. Ava had twee oudere broers Raymond en Melvin en vier oudere zusters Beatrice (roepnaam “Bappie”), Elsie Mae, Inez, en Myra.
Haar ouders waren arme katoen- en tabaksboeren. Toen de kinderen nog klein waren verloren ze hun bezit en ging haar vader werken bij een zaagmolen en haar moeder als kok en huishoudster in de slaapappartement voor leraren van de nabijgelegen Brogden School.
Haar vader overleed in 1935 aan bronchitis en het gezin besloot om hun geluk te beproeven in een grotere stad, Newport News (Virginia). Molly vond daar werk met het runnen van een klein hotel voor de vele scheepsbouwers die er in deze stad waren. Dat baantje hield ze niet lang en ze verhuisden vervolgens naar Rock Ridge, een voorstadje van Wilson (North Carolina). Daar ging moeder Molly weer een klein hotel runnen. Ava en enkele van haar broers en zusters gingen in Rock Ridge naar de middelbare school. Ava behaalde in 1939 haar diploma. Daarna volgde Ava voor ongeveer een jaar een secretaresseopleiding aan het Atlantic Christian Colledge in Wilson.
Ava was niet altijd een glamour girl. Ze trok veel op met de jongens en rende op blote voeten door het ruige landschap. Maar het deed er niet toe hoe jongensachtig ze zich gedroeg. Tegen de tijd dat ze 18 was kon niemand ontkennen dat ze een schoonheid was, een type dat men in films zag.
Rond die leeftijd ging ze eens op bezoek bij haar zuster Bappy en zwager Larry Tarr in New York. Larry was fotograaf en hij maakte wat opnames van Ava. Hij was er zo tevreden over dat hij er een paar in de etalage van zijn winkel plaatste.
Ava wilde secretaresse worden en ze wilde zich settelen in het rustige leven van het zuiden van Amerika. Maar het liep anders. De foto’s waren in 1939 gemaakt en in 1941 zag een juridische medewerker van Loews Theatres, Barnard (Barney) Duhan, de foto’s staan. In die tijd deed Duhan zich vaak voor als talentenscout van MGM om zo in contact met meisjes te komen. Loewes Theatres was toen overigens het moederbedrijf van MGM. Duhan stapte bij de fotostudio van Tarr naar binnen en probeerde Ava’s telefoonnummer te bemachtigen. De receptioniste poeierde hem echter af. Bij zijn vertrek merkte Duhan achteloos op: “Iemand zou informatie over haar naar MGM moeten sturen.” Larry Tarr begreep gelijk waar het om ging. Hij maakte nog een paar mooie afdrukken en gooide die bij MGM door de brievenbus.
Kort daarna werd Ava door MGM uitgenodigd voor een sollicitatie en een screentest. De baas van MGM, Louis Mayer, was erbij. Volgens Ava’s neef, Billie Grimes, ging het zo’n beetje als volgt:
“Ze kan niet acteren, ze spreekt niet goed. Ze is verschrikkelijk. Bied haar een contract aan.” Ze kreeg een standaard contract voor zeven jaar aangeboden. Allereerst kreeg ze spraaklessen, want door haar lijzige accent van Carolina sprak ze een bijna onbegrijpelijk Engels.
|
Ava en Mickey Rooney |
Kort na het ondertekenen van haar contract werd ze door de studio’s rondgeleid. Ze kwam daarbij terecht in de studio waar de opnames voor de film “Babes On Broadway”, met in de hoofdrol Mickey Rooney, plaatsvonden. En Rooney was op slag verliefd op haar. Kort daarna, op 10 januari 1942, trouwden ze tegen de wil van MGM met elkaar. Maar MGM kreeg toch haar zin. En een paar maanden later ontdekte ze thuiskomend van een verblijf in het ziekenhuis (blindedarm) dat Rooney al die tijd in haar bed de tijd had verdreven met andere, vaak wat kleinere meisjes (Rooney was zelf ook maar klein van stuk). Een ramp, want ze verdronk haar verdriet met veel whisky en wodka, en bleek daar, zonder kater, zéér grote hoeveelheden van op te kunnen. Op 21 mei 1943 scheidden ze. |
In die tijd zag de excentrieke miljardair Howard Hughes zijn kans schoon en begon hij Ava te achtervolgen. Ze had hem keer op keer afgewezen, maar na een “nee” ging hij de volgende dag gewoon verder. Ze was zelfs genoodzaakt om hem te slaan met een zilveren kandelaar. Hij was helemaal gek van haar.
| Niet lang daarna kwam ze in contact met bandleider Artie Shaw. Ze trouwden op 17 oktober 1945. De relatie liep stuk door het gebrek aan opleiding van Ava. Hij maakte er constant opmerkingen over. Dat kon ze niet volhouden en na een jaar, op 25 oktober 1946, liep dit uit op en echtscheiding. |
Ava en Artie Shaw |
Het duurde niet lang voordat ze viel voor de bekende zanger Frank Sinatra. Dat kon niet op een slechter moment komen. Drie jaar daarvoor, in 1946, was ze bekend geworden door haar rol in “The Killers”. Haar faam was nog zo nieuw en ze wendde zich tot haar vriend Frank, de drinkebroer, om haar te helpen om haar stress te beteugelen.
De Rooms Katholieke zanger was toen nog getrouwd en had twee kinderen. Een scheiding zou een schandaal veroorzaken. Ava zei daar het volgende over: “Toen Nancy zei dat haar huwelijk met Frank ongelukkig was geworden en haast onverdraaglijk, barstte de bom. In de weken daarna ontving ik reeksen van brieven waarin ik ervan beschuldigd werd dat ik een slechte vrouw was of nog erger. Iemand sprak me aan als “Teef-Duivel-Gardner”. Het legioen van de “nette mensen” dreigde om mijn films te boycotten en katholieke priesters hadden blijkbaar de tijd om mij in brieven van van alles en nog wat te beschuldigen. Ik las zelfs ergens dat de “Zusters van Genade en Josef” hun leerlingen van de “St. Paul Apostle School” vroegen om te bidden voor de arme vrouw van Frank. Ik begreep toen niet en nog steeds niet waarom er zo’n puriteinse massahysterie zou moeten zijn over een man en een vrouw die samen naar bed gaan en daar iets doen wat heel natuurlijks is.”
| Ze hadden nauwelijks tijd om een verhouding met elkaar op te bouwen en trouwen zou nog veel moeilijker zijn. Frank en zijn vrouw waren beiden Rooms Katholiek en konden dus niet scheiden. Uiteindelijk zijn ze voor de wet gescheiden en Frank trouwde 72 uur later met Ava, op 7 november 1951. Het schandaal en de gevolgen daarvan hadden hun verhouding al onder spanning gezet. En de carrière van Frank Sinatra was in die tijd op een dieptepunt, terwijl de carrière van Ava liep als een trein. Soms moest ze hem zelfs geld lenen. Hun huwelijk was er een dat vol was van jaloezie. |
Ava en Frank Sinatra |
Frank haalde het zelfs in zijn hoofd dat Ava een verhouding met een ander had. Op een avond droeg zij een peperdure gouden armband die de door haar voortdurend afgewezen Howard Hughes aan haar gegeven had. Hij beschuldigde haar ervan dat ze verliefd was op Hughes. Zij deed de armband af en gooide hem uit het raam.
Hij belde haar eens en zei: “Ik wil alleen maar afscheid van je nemen”. Vervolgens hoorde ze een luid geweerschot. Ze rende hysterisch door het huis op zoek naar hem. Ze vond hem in zijn kamer en toen ze hem confronteerde met dat geweerschot zei hij “Geweerschot ? Wat voor geweerschot ?
Maar als ze tijdens zijn optreden in een nachtclub dacht dat hij naar een andere vrouw keek raakte ze overstuur en zei ze dat hij haar beledigde. De jaloezie was dus wederzijds.
In 1952 leek het allemaal wat beter te gaan met hen. Zij werd gecast voor “Mogambo” met Clark Gable en Grace Kelly. En Frank’s populariteit nam weer wat toe. Hij probeerde een rol te krijgen in “From Here To Eternity” en hij kreeg de rol van Maggio. Maar het gerucht gaat dat Ava ervoor gezorgd had dat hij de rol kreeg. Niettemin werden ze beiden genomineerd voor de Academy Awards. Maar Frank kreeg een Oscar voor zijn rol en Ava niet. Dat was weer een reden voor oplopende spanning.
Maar de grootste spanning kwam waarschijnlijk voort uit het feit dat Ava tijdens het verfilmen van “Mogambo” erachter kwam dat ze zwanger was. Ze vloog snel naar Londen om daar een abortus te ondergaan. In haar autobiografie zegt ze daar over: “Frank en ik konden nauwelijks op onszelf passen en we konden zeker niet op een kind passen.”
Er wordt wel beweerd dat ze drie keer zwanger was van Frank en drie abortussen heeft laten plegen, maar slecht één daarvan is gedocumenteerd.
Frank ging aan dit alles kapot. Op 5 juli 1957 scheidden ze van elkaar en begon Frank Sinatra een verhouding met de actrice Jeannie Carmen.
In datzelfde jaar reisde Ava naar Spanje voor de opnames van “The Barefoot Contessa”. Ze werd verliefd op het land en op de stierenvechters (met verschillend van hen deelde ze het bed). Uiteindelijk zou ze ook naar Spanje verhuizen. Ze hield eigenlijk nooit van Hollywood. Nadat ze tien jaar in Spanje gewoond had verhuisde ze naar Londen.
In 1968 werd haar baarmoeder zonder reden verwijderd omdat ze bang was dat ze baarmoederhals kanker zou krijgen, waar haar moeder aan gestorven was. In datzelfde jaar maakte ze wat door velen beschouwd wordt als haar beste film, de Engelstalige remake van “Mayerling”, waarin ze de Oostenrijkse prinses Elisabeth speelt tegenover James Mason als Keizer Frans Joseph.
Later in haar leven kreeg ze longemfyseem. Er wordt beweerd dat haar jaren in Londen erg eenzaam waren. Ze zag er ineens oud uit en haar levenswijze liet nu haar sporen achter. Ze had nog maar weinig gevoel voor eigenwaarde en accepteerde in haar laatste jaren wat het leven haar bracht. Nadat ze uit de televisieserie “”Knot’s Landing” stapte werd ze erg ziek. Ze ontving ook vrijwel geen bezoek meer.
In 1989 kreeg ze twee keer een beroerte waardoor ze gedeeltelijk verlamd raakte en bedlegerig. Frank Sinatra betaalde $ 50.000 als bijdrage aan haar medische kosten.
Op 25 januari 1990 overleed ze op 67-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking. Toen ze overleed waren haar laatste woorden tegen haar huishoudster Carmen: “Ik ben moe.”
Nadat het bericht over haar dood bekend werd vond de dochter van Frank Sinatra hem totaal ontredderd in zijn kamer. De tranen liepen over zijn wangen en hij kon alleen nog maar fluisteren. Ava was niet alleen de liefde van zijn leven maar ook zijn inspiratiebron voor een van zijn meest persoonlijke songs “I am a fool to want you”, opgenomen vlak na hun scheiding. Toch was hij niet op haar begrafenis aanwezig.
Ava Gardner is ter aarde besteld in het “Sunset Memorial Park” in Smithfield (North Carolina). In Smithfield is nu een Ava Gardner museum.
Kijk en luister naar Ava Gardner
Geraadpleegde bronnen o.a.:
Classic Movies
IMDb
Geocities
Love Goddess
Starpulse
Vrij Nederland 8/7/2006
Wikipedia
(Klik op de afbeeldingen om te vergroten)
Louis Prima werd op 7 december 1910 geboren in de Franse Wijk van New Orleans. Zijn vader Anthony en moeder Angelina kwamen van Sicilië in Italië en waren geëmigreerd naar Argentinië. Na een kort verblijf daar vestigden ze zich in Amerika. Louis ging naar de Jesuit High School en studeerde op jonge leeftijd een aantal jaren viool. Zijn oudere broer Leon speelde trompet en Louis trad in zijn voetsporen en stapte ook over naar trompet.
Zijn eerste baantje kreeg hij bij het New Orleans theater als zanger/trompettist. Toen hij 17 jaar was werd hij geïnspireerd door zulke grootheden uit de jazz als Louis Armstrong en King Oliver.
In zijn jeugd speelde Louis Prima trompet bij de band waar ook zijn broer speelde. Later vormde hij zijn eigen groep, Louis Prima’s New Orleans Gang. Ze hadden als herkenningsmelodie het nummer “Way Down Under In New Orleans”. In 1934 verhuisde hij naar New York. Het in 1936 door hem gecomponeerde nummer “Sing, Sing, Sing” werd een van zijn grootste hits en een van de meest gecoverde nummers uit de tijd van de Swing. De uitvoering van het nummer door Benny Goodman in Carnegie Hall, met een prominent aandeel in de uitvoering van het nummer door de drummer Gene Krupa, werd legendarisch.
Tussen 1934 en 1939 nam hij met zijn band meer dan 70 nummers op voor verschillende labels. Sommige daarvan haalden de hitparade in Amerika.
In 1939 ontbond Louis Prima zijn Prima’s New Orleans Gang en keerde terug naar New Orleans. Hij vormde een Big Band, die dansmuziek speelde, maar ook door hem zelf geschreven nummers die zijn Italiaanse afkomst verraadden, zoals: “Angelina”, “Zooma Zooma Baccala” en “Baciagaloop”. De band trad op in de Famous Door nachtclub. In die tijd had hij nog een paar hits met meestal komische nummers, zoals “Robin Hood”.
Hij trad op in verschillende Hollywood films, onder andere in “Rhythm on the Range” uit 1936, waar hij naast Bing Crosby een belangrijk aandeel in had.
| In 1948 huurde hij een 16 jaar oud zangeresje voor de band, Dorothy Keely (roepnaam Keely) Smith. Haar heldere volwassen stem en opvallende pagekapsel zorgdn voor een nieuwe aanhang van de band. Prima en Smith maakten goed gebruik van hun verschil in leeftijd, lengte, stemmen en stijl. Hoewel Louis Prima de band in 1949 ontbond, bleven Louis en Dorothy bij elkaar. Ze traden onder andere op in kleine gelegenheden aan de oostkust van Amerika en op 13 juli 1953 trouwden ze met elkaar. Het was overigens zijn vierde huwelijk. In 1929 was hij getrouwd met Louise Polizza waarvan hij in 1935 scheidde. Ze kregen 1 kind. In 1935 trouwde hij met Alma Ross. Van haar is hij ook gescheiden. In 1948 trouwde hij met Tracelen Barret. En ook van haar is hij gescheiden. Zij kregen 1 kind.
Begin vijftiger jaren begon de sound van Big Bands wat minder populair te worden. Louis Prima begon geld te verliezen, juist in een tijd dat hij het hard nodig had omdat Dorothy zwanger was. Hij belde zijn vriend Bill Miller die de Directeur Entertainment was van The Sahara nachtclub en casino in Las Vegas en vroeg hem om een baan. Hij mocht gaan spelen in de lounge. Een andere vriend, de bandleider en zanger Cab Calloway, waarschuwde hem dat de lounge van de nachtclub maar klein was. Maar de financiële druk was te groot. Op hun weg naar Las Vegas kwamen ze de saxofonist Sam Butera tegen. Niet lang nadat ze in Las Vegas aangekomen waren vroeg Louis Prima aan Butera om de leider van de band te worden die voor de begeleiding van hun act zorgde. De band kreeg de naam Sam Butera ans the Witnesses. In de vijftiger jaren werkten Prima en Smith keihard. Ze hadden meerdere optredens per avond en gingen meestal tot 6 uur in de morgen door. |
Louis Prima en Keely Smith |
Hun inspanningen werden beloond en ze herwonnen hun populariteit. Zij zorgden ervoor dat de lounge van de The Sahara een populaire plaats werd. Gedurende 9 jaar voedden Prima en Smith twee kinderen op, scoorde hij met zijn platen, bezat hij racepaarden, verscheen hij op de televisie en opende hij zelfs een golfbaan. Ze werden een te grote act voor de lounge en werden gepromoveerd om op te treden in de grote zaal.
In 1959 kregen ze de Grammy Award voor de “Beste uitvoering door een vocale groep of koor” voor hun uitvoering van het nummer “That Old Black Magic”.
Maar ondanks hun nieuwe succes groeide het koppel, volgens Keely Smith, meer en meer uit elkaar. Op een avond in 1961 weigerde hij het orkest te dirigeren tijdens haar optreden en liet hij dat door Sam Butera doen. Een paar dagen later vroegen ze echtscheiding aan.
|
Louis Prima Gia Maione Sammy Davis Jr. |
Na zijn scheiding begon Louis uit te gaan met het 20-jarige zangeresje Gia Maione. Ze was al lang een bewonderaar van Louis en Dorothy. Ze kende de arrangementen van de liedjes die ze zongen en zij had een foto met handtekening van hem in haar handtasje. Zij ging voor de band zingen en in 1961 trouwden ze. Zij werd zijn vijfde en laatste vrouw. Ze kregen twee kinderen. Zij bleef bij de band tot 1975. In die tijd ging de band namelijk over op een duidelijk verschillende en meer bijdetijdse sound door het gebruik van elektrische orgels en synthesizers. |
In 1967 sprak Louis Prima de rol in van de ruwe gorilla Koning Louis (in de Nederlandse uitvoering heette hij Lowietje en de stem werd ingesproken door Willem Duyn) uit de tekenfilm “The Jungle Book” van Walt Disney. Hij zong de hitsong van de soundtrack “I Wanna Be Like You”. Als gevolg van dit succes maakte hij twee albums met Phil Harris: “The Jungle Book” en “More Jungle Book”.
In 1975 had hij vaak hoofdpijn en af en toe geheugenverlies. Hij ging naar het ziekenhuis waar geconstateerd werd dat hij een hersentumor had. Bij de operatie om het tumor te verwijderen raakte hij in coma. Daar herstelde hij niet meer van. Hij werd overgebracht naar New Orleans waar hij drie jaar later, op 24 augustus 1978, overleed. Hij werd 69 jaar oud en werd begraven op de Metairie begraafplaats in New Orleans. Op zijn graf staat de een regel uit een van zijn grote hits “Just A Gigolo”: “When the end comes, I know, they’ll all say ‘just a gigolo’ as life goes on without me. Lovingly, your little family…”
Kijk en luister naar Louis Prima
When you’re smiling, Oh Marie, etc.
Sing, Sing, Sing uitgevoerd door BFA Jazz Band
Geraadpleegde bronnen o.a.:
Geocities
IMDb
Spaceagepop
Wikipedia
SeniorPlaza.nl
Menu
Interactie
Populair
Nieuwsbrief
Aanmelden voor SeniorPlaza algemene maandelijkse nieuwsbrief
Copyright © 2024
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.