SeniorPlaza | Nostalgie

Home / Nostalgie

Nostalgie

(klik op de afbeeldingen om ze te vergroten)

Bobby Darin werd op 14 mei 1936 als Walden Robbert Cassotto (ze noemden hem Bobby) geboren in The Bronx in New York. Zijn vader was Italiaan en zijn moeder een Amerikaanse. Zijn vader was meubelmaker en een paar maanden voor zijn geboorte ging hij bij zijn moeder weg (sommige bronnen zeggen dat hij overleed). Het was het hoogtepunt van de Grote Depressie in de economie en volgens Bobby was zijn wieg een kartonnen doos en later een lade van een dressoir. Ze waren zo arm dat zijn moeder bijstand kreeg om voor haar kind te kunnen zorgen. Hij was 32 jaar oud toen hij ontdekte dat zijn 14 jaar oudere zuster Nina niet zijn zuster maar zijn echte moeder was en dat de vrouw, waarvan hij dacht dat het zijn overleden moeder was, in werkelijkheid zijn grootmoeder was. Dat heeft hem daarna voor de rest van zijn leven parten gespeeld. Hij is er nooit achtergekomen wie zijn vader was.

Bobby was een zwak kind en toen hij acht jaar oud was werd hij getroffen door een aantal aanvallen van reumatische koorts. Dit tastte zijn hart aan en hij hoorde eens dat de dokter aan zijn moeder vertelde dat zij blij mocht zijn als hij zijn zestiende verjaardag zou halen. Daarom leidde hij als kind een heel erg beschermd leven en werd hij enorm verwend. Hij was het middelpunt van de familie die hem hielp bij zijn liefde voor de muziek en hem daarin aanmoedigde.

Omdat hij bang was dat hij niet lang te leven had en gedreven door het feit dat hij arm was besloot hij om zijn natuurlijke aanleg voor de muziek te gebruiken om iets van zijn leven te maken. Hij wilde beroemd zijn tegen de tijd dat hij 25 jaar zou zijn. Toen hij een tiener was bespeelde hij al een aantal instrumenten, waaronder piano, drums en gitaar. Later leerde hij ook nog harmonica spelen en xylofoon.

Hij was een goede leerling op school. Nadat hij afgestudeerd was aan The Bronx High School of Science ging hij met een studiebeurs naar het Hunter College. Verder verdiende hij in zijn tienertijd geld met het schrijven van jingles voor commercials. Al na een jaar, in 1956, verliet hij het Hunter College. Hij wilde verder gaan met de muziek en hij ging met een combo in kleine nachtclubs spelen. Om zijn naam Amerikaanser te maken veranderde hij die in Bobby Darin. Er zijn twee verhalen in omloop waarom hij de naam Darin koos. Het ene verhaal is dat hij langs een Chinees restaurant liep met de naam Mandarin, waarvan de naam van het restaurant in neonletter op de gevel stond. Maar de eerste twee neonbuizen waren stuk, zodat er “darin” stond. Dat leek hem wel een geschikte naam. Het tweede verhaal is prozaïscher, hij haalde de naam gewoon uit het telefoonboek.

Toen hij nog een onbekende liedjesschrijver was werd Bobby door zijn manager geïntroduceerd aan Connie Francis, in die tijd een zangeresje in opkomst. De manager wilde dat Bobby liedjes voor haar ging schrijven om haar carrière een impuls te geven. De twee werden hopeloos verliefd op elkaar. Hij wilde met Connie trouwen, maar haar overbezorgde vader wilde niet dat ze afspraakjes met iemand maakte, laat staan dat ze met iemand mocht trouwen. Toen Bobby de suggestie deed dat ze er dan maar samen vandoor moesten gaan werd hij door de vader bij een van haar shows met een geweer achternagezeten.

Bobby en Connie

Na dit incident zagen ze elkaar nog maar twee keer. Een keer bij een televisieprogramma waarin ze samen zongen en een keer bij de opname van “This Is Your Life”, waar Connie het middelpunt van was. De presentator had bij zijn aankondiging Bobby gefeliciteerd voor zijn recente huwelijk met Sandra Dee. Connie Francis heeft vele malen verkondigd dat niet trouwen met Bobby Darin een van de grootste fouten uit haar leven was.

Hij startte zijn muzikale carrière met het schrijven van liedjes en stuurde demobanden naar verschillende muziekproducenten. Nadat hij drie geflopte singles had uitgebracht kwam hij in 1958 met het nummer “Splish Splash”. Het nummer was min of meer als een grap ontstaan. Deejay Murray Kaufman wedde dat Bobby geen nummer kon schrijven dat begon met “Splish Splash, I was takin’ a bath”, iets dat hem door zijn moeder was ingegeven. Uiteindelijk deelde hij de royalty’s met haar. Het lied werd namelijk een grote hit waarvan er meer dan een miljoen verkocht werden. Het jaar daarop was een goed jaar voor hem. Hij won twee Grammies, een voor zijn hit “Mack The Knife” en een voor de Beste Nieuwe Artiest. “Mack The Knife” werd zijn vierde Gouden Plaat.

Bobby en Sandra

Zijn volgende doel was het maken van een film. Die gelegenheid deed zich in 1960 voor met de film “Come September” (1961), waarvoor hij ook de titelsong schreef. De film werd opgenomen in Rome. Daar ontmoette hij het 16-jarige filmsterretje Sandra Dee, die in die tijd op de top van haar roem stond. Twee maanden nadat ze elkaar ontmoet hadden trouwden ze op 1 december 1960. Een jaar later (op 16 december 1961) werd hun zoon Dodd geboren.

Bobby ging door met zijn optredens in nachtclubs en met het maken van films. In 1964 werd hij genomineerd voor een Oscar voor de beste bijrol in “Captain Newman, M.D.” (1963). Hoewel hij goede kritieken kreeg ontving hij de Oscar niet.

In de jaren zestig maakte hij nog een aantal films, waarbij hij erg goede kritieken kreeg voor zijn rol in het Tweede Wereld oorlogsdrama “Hell Is For Heroes” (1962).

In 1966 scoorde hij een grote hit met een nummer dat geschreven was door Tim Hardin, “If I Were A Carpenter”.

Op 7 maart 1967 scheidde hij van Sandra. Sandra zei daarover: Op een morgen werd hij wakker en wilde hij niet meer getrouwd zijn.” Maar de werkelijkheid is dat ze door hun beider carrière elkaar meer niet dan wel zagen. Ze hadden vrijwel vanaf het begin geworsteld met hun huwelijk. Sandra is nooit meer hertrouwd.

Na zijn scheiding van Sandra ging het minder met zijn carrière. In 1968 werkte hij, ondanks zijn zwakke hart, onvermoeibaar voor de campagne van Robert F. Kennedy, die president van de Verenigde Staten wilde worden. Nadat Kennedy op 6 juni 1968 in Los Angeles was vermoord was Bobby gedesillusioneerd over het leven in het algemeen en de staat van de wereld in het bijzonder. Daarom trok hij zich terug uit de wereld van het entertainment. Hij verkocht zijn huis en al zijn bezittingen en hij ging in afzondering leven in een camper in Big Sur. Nadat hij zo een jaar geleefd had realiseerde hij zich dat hij zijn talent niet aan het publiek kon onthouden en keerde hij in 1969 terug in de muziekindustrie. Hij begon een eigen platenmaatschappij, Direction Records, en bracht een nieuw album uit “Born Walden Robert Cassotto”.

In januari 1971 kreeg Bobby een lichte hartaanval. Hij onderging een openhartoperatie waarbij twee kunstkleppen in zijn hart werden ingebracht. Vanaf die tijd had hij lange periodes waarbij het slecht ging met zijn gezondheid. Nadat hij van de operatie hersteld was ging hij weer door met zijn optredens in nachtclubs en het jaar daarop had hij een populaire zomervariété show onder de naam “The Bobby Darin Show”.

Verder had hij gastoptredens in andere televisieprogramma’s. Hij bleef een topattractie in Las Vegas, waar hij na zijn optredens door zijn slechte gezondheid vaak aan het zuurstof moest.

Bobby en Andrea

Op 26 juni 1973 trouwde hij met de juridisch secretaresse Andrea Joy Yeager.

In het laatste jaar van zijn leven had hij ernstige gezondheidsklachten ten gevolge van zijn slechte hart, maar hij trad op als dat maar enigszins mogelijk was.

Op 24 oktober 1973, vier maanden nadat hij met haar getrouwd was, scheidde hij van Andrea. Mensen die Bobby goed kenden zeiden dat hij dat deed om haar de pijn van zijn dood te besparen.

In december functioneerden de kunstkleppen in zijn hart niet goed en liet hij zich opnemen in het Los Angeles’ Cedars of Lebanon ziekenhuis om de kunstkleppen te laten vervangen.

Op 20 december 1973 werd met de operatie begonnen. Een team van vijf chirurgen werkte gedurende zes uur om hem te redden. Maar, hoewel de ingreep voor een deel gelukt was, overleed hij enkele minuten nadat hij in de recover kamer was aangekomen, zonder dat hij bij bewustzijn was gekomen. De diagnose van een van de doktoren was dat hij gewoon te zwak was om weer te kunnen bijkomen. Hij werd maar 37 jaar oud. Er vond geen formele begrafenisplechtigheid plaats. Bij testament schonk hij zijn lichaam aan de University of California, Los Angeles (UCLA) voor wetenschappelijk onderzoek.

In 1990 hield zijn collega pionier uit de Rock and Roll van de jaren vijftig, Paul Anka die zijn leven lang fan van Bobby was, een rede voor Darin’s introductie in de Rock and Roll Hall of Fame. In 1999 werd hij ook nog opgenomen in de Songwriters Hall of Fame. Hij heeft een ster op de Hollywood Walk of Fame.

In 2000 verwierf de acteur Kevin Spacey, ook zijn leven lang al fan van Bobby Darin, de rechten voor het verfilmen van zijn levensverhaal. Spacey regisseerde en produceerde de film en speelde zelf de rol van Bobby en hij schreef bovendien nog mee aan het script. De film had als titel “Beyond The Sea”, een van Bobby’s tophits. De film verscheen voor het eerst op het Toronto International Film Festival van 2004. Ondanks de promotie van de filmstudio en de positieve recensies van de filmcritici, vielen de bezoeken tegen. Maar de film veroorzaakte wel een hernieuwde interesse in Bobby Darwin. Er werd een DVD uitgebracht met “materiaal dat nog niet eerder te zien of te horen was”.