Fotoos Ulfmann



 

Verzorgd door Ian Ulfmann

Met de foto’s geef ik expliciet de 60er en 70er jaren sfeer gestalte. In sommige delen van de wereld blijft de tijd stil staan en veranderd er amper iets. Toen wij in de 70er jaren in de Spoorstraat in Deventer kwamen wonen, waren er nog gaslantarens en stoepen van klinkertjes, en veel kindertjes op klompjes die in de deuropening hun brood aten.

Zelf kwam ik van Nijverdal, waar tot de 80er jaren de hoek Zuna aan de Lange Jammer hetzelfde bleef en er amper iets veranderde, tot de tand des tijds de boel met nuttige nieuwbouw ‘verbeterde’. Onze jongens liepen vanaf hun eerste stapjes op klompjes, en speelden daar in de Nieuwe buurt, de ‘Oude Zandweerd’ in de wat betere arbeidersbuurt, Driehoek Boxbergerweg.

Zelfs toen we verhuisden waren er nog enkele houtfornuizen in gebruik, o.a. bij ons, en keek niemand gek op van een kippenhok achter het huis, en een moestuintje. Dat hoekje van Deventer behield heel erg lang de atmosfeer van ‘Toen was geluk heel gewoon’.

Op een gegeven moment begreep ik dat dit, in de ook toen al jachtige tijd, heel ongewoon en zelfs erg bijzonder was en begon dingen vast te leggen die je tijdloos kunt noemen. Bij ons kwam tot zeker de 90er jaren nog de peterolieboer Slief huis aan huis, de eierboer met zijn mandfiets, de groentekar en de schillenboer, de kolenman en er werden ook regelmatig vrachten brandhout bij oudere bewoners afgeleverd. Er waren dagen dat er misschien 1 of 2 auto’s in de straat stonden en niet zoals tien jaar later bumper aan bumper.

Opeens was het, in amper 5 jaar, afgelopen. In die 5 jaar stierven de oudjes en werden de huizen verbouwd en gemoderniseerd, verdwenen de gaslantaren en het stoepklinkertje. Ook alle drie de buurtwinkeltjes (tante Emma winkels) verdwenen. Wat er kwamen waren ‘Nieuwe Medelanders’ die aardig waren maar een totaal andere cultuur hadden en in de meerderheid waren. Dan loop je voor gek op je klompen en zit je niet op straat met je avondboterham in het late zonnetje met je kinderen. Het was niet meer ‘Onze Wijk’ die het was.

Veel foto’s zijn zo authentiek dat mensen die ze zien zeggen: ‘Goh, was dat in de 80er jaren bij jullie nog steeds zo?…Je zou denken dat het opnames van veel eerder zijn..’ Ook nu specialiseer ik mij in het maken van sfeerbeelden die niet dateerbaar zijn, maar één ding gemeen hebben, ze stralen mijn eigen jeugd uit in de sixties.

Bij de foto’s zitten er die authentiek zijn en ook die daar twee druppels water op lijken..maar van recenter datum zijn.

Mijn laatste treinreis naar Opoe en Opapa 1955, ik was toen 7. Kort daarop reden er -volgens mij- geen stoomtreinen meer vanaf het Deventer station. De foto kan ook van 1954 zijn, en was oorspronkelijk op een 6x9cm formaat.

Tegenwoordig wonen we in Duitsland aan de Mosel, maar we blijven ’typische Nederlanders’. Overigens komt het woord Hollanders volgens mij van de Duitsers, want wij noemen ons niet zo.

Klik op de foto’s om die te vergroten

Station Deventer 1955

Brink in Deventer

Jet 1960

Sjabat

Terras Deventer

Twee handen

Boterham buiten eten

Oom Hubert op jacht 1967

Een voorbeeld van een krantenfoto waaruit blijkt dat het vermaak amper 20 jaar geleden ook veel minder verfijnd was als heden ten dage…

Hier een paar ‘echte’ beelden, en een paar die ik later ‘over’ maakte. Je ziet dat de sfeer identiek is, foto’s als deze maak je vanuit je buikgevoel.

Er staat mij nog een gedichtje bij wat mijn Oom Jan altijd gekscherend zei:

Sikkels klinken, sikkels blinken,
Ruischend valt het gouden graan.
Als je er eentje weg ziet hinken,
Dan is er vast iets mis gegaan.

Of woorden van gelijke strekking, het is ook al zo lang geleden…
 

Ook herinner ik mij dat dan Opoe kwam met een stapel Spekpannekoeken, op een houten blad, met wat kommetjes ‘echte’ koffie, en een geblokte Theedoek erover…. ‘Allo Allo Jungs, Noe Ette wie…’ zei Opoe dan altijd….
…en dat de mannen Blauwe geëmailleerde kruikjes bij zich hadden met ‘drink-koffie’. Dat was koude koffie met water erbij tegen de dorst.

Vanaf halverwege de 60er jaren kwam er een Combine, een grote houten machine. Die ging over het land en wat er over bleef waren stoppels en vierkante pakken stro. Geen korenschoven meer, geen pannekoeken, en kort daarop de aanvang met nieuwbouw.
Een tijdperk was voorbij. Maar dat besef je pas later, als je zelf ‘opa’ bent denk ik !

Klik op de foto’s om die te vergroten

Zuna 1961

Oogstfeest Heeten 1989

Opa Dieks Mannes 1957

Opapa Zuna 1958

Roggeschoof 1989

Zuna opa oom Jan 1958

Terug naar Nostalgie


We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten