Achter gouden wolkgordijnen Dook de zon in ’t westen neer ’t Vogelken zoekt vliegensmoede ’t Klein, maar veilig nestje weer ’t Bloempje zijn teder kelkje Slechts op zoete slaap belust ’t Windje legt vermoeid zich neder Heel natuur âamt vreê en rust
Maanlicht hult de sluim’rende aarde In zijn zachte toverglans En een heir van zilv’ren starren Tintelt aan de hemeltrans Lieflijke-avond, heil’ge stonde Ruste daalt in ons gemoed Als we-uw stille vreê genieten Vriend’lijke avond, wees gegroet
