Achter gouden wolkgordijnen
Dook de zon in ’t westen neer
’t Vogelken zoekt vliegensmoede
’t Klein, maar veilig nestje weer
’t Bloempje zijn teder kelkje
Slechts op zoete slaap belust
’t Windje legt vermoeid zich neder
Heel natuur âamt vreê en rust
Maanlicht hult de sluim’rende aarde
In zijn zachte toverglans
En een heir van zilv’ren starren
Tintelt aan de hemeltrans
Lieflijke-avond, heil’ge stonde
Ruste daalt in ons gemoed
Als we-uw stille vreê genieten
Vriend’lijke avond, wees gegroet
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.