Op zeek’ren dag trok met stafmuziek
Een jong off’cier naar de garde
Hij had nog illusies en stond daar zoo slank
Op zijn kêpie een gouden kokarde.
Naast hem stond Moeder
Trotsch op haar zoon
En hield haar tranen bedwongen.
Schonk hem een heel oud medaillon
En ze sprak tot hare jongen:
Refrein:
Adieu, mijn kleine garde-officier,
Adieu, adieu,
En vergeet mij niet en vergeet mij niet.
Adieu, mijn kleine garde-officier
Adieu, adieu.
Zij ’t geluk met jou, zij ’t geluk met jou!
Sta maar recht mijn jongen
Ongedwongen.
Lach de heelen dag.
Wat immer gebeuren ook mag!
Stel maar steeds je zorgen
Uit tot morgen.
Tateteratata!
De zorg laat je anderen na!
Adieu, mijn kleine garde-officier,
Adieu, adieu,
En vergeet mij niet en vergeet mij niet.
Maar op zeek’ren dag toen?
Dat had geen mens kunnen dromen
Men stuurde alle soldaten naar huis
De wereldvree was gekomen
De ouwe garde een laatste maal
Stond aangedreven te wachten
Nu sprak de ouwe generaal
Om het leed wat te verzachten
Refrein:
muzikaal tot:
Sta maar recht m’n jongen
Ongedwongen.
Lach de heelen dag.
Wat immer gebeuren ook mag!
Stel maar steeds je zorgen
Uit tot morgen.
Tateteratata!
De zorg laat je anderen na!
Adieu, mijn kleine garde-officier,
Adieu, adieu,
En vergeet mij niet en vergeet mij niet.
Adieu, adieu
Mijn kleine garde-officier.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.