Home / Liedjes / Als je huilt ben je een stakker

Als je huilt ben je een stakker

Schrijver: George Hofmann (29 juni 1890 – 1 december 1957)
Jaar gepubliceerd: 1918

Ik begrijp niet dat er menschen zijn die treuren
Het zal mij beslist niet gebeuren
Als het scheef gaat moet je niet liggen zeuren
Neen daar heb je vast niks an
Niet saggerijnen dan
Want heusch daar krijg je dikke beenen van
Niet zoo zwaar
Denk dan maar
Alles komt weer voor mekaar

[Refrein:]
Als je huilt dan ben je een stakker
Ga dan even voor de spiegel staan
En dan is ie voor den bakker
Want je kijkt malle facie aan
En mensch je schrikt dan van je eigen
Je gezicht is groen en pimpelpaars
Lach je zelf dan uit je zet een lollig’ snuit
En lapt de heele rommel aan je laars

‘k Heb het nooit gebracht tot welvaart en vermogen
Maar ik heb mijn mond en goeie oogen
Mijn vermogen heeft bij mij nooit zwaar gewogen
Ik heb bloemen en de zon
Zoo goed als een baron
En mijn body is van ijzer en beton
Geen concert
‘k Eet geen hert
Nee geef mij maar een bord snert

[Refrein]

Menschen denkt er om het is geen fantasietje
Je komt allemaal in ’n etuitje
Als je nog zoo mooi gekleed ben niemand ziet je
Je ligt allen op een rij
De een in het zij
De ander liggen lommerd briefjes bij
Ik denk maar
Een paar jaar
Zijn we allen de sigaar

[Refrein]