Baaje rokken

Kom vrienden die hier in het ronde staan,
Hoor wat ik u ga verkonden,
Hoe ’t met ene boerendochter is gegaan,
Al wie hier staan in het ronde.
Zij was wel bekend, haar minnaar was twintig jaar,
En hoor eens hoe zij is gekomen in ’t bezwaar.

’t Meisje was naar de Bredase markt toe gegaan,
Om haar boter te verkopen,
Maar ’t is haar daar zo slecht toe gegaan,
Een jonkman heeft haar aangesproken.
Wilt gij met mij gaan dansen, dan gaan wij samen aan de zwier,
Welja zo sprak het meisje ge doet er mij plezier.

Het meisje had hare boter duur verkocht,
Vijf gulden had ze er voor ontvangen,
Die jonkman die dacht, dat gaat me naar de zin,
Hoe zal ik die zak nu vangen.
Hij sprak, meisje hebt gij er nog wat geld,
Ik heb er ja verloren mijne beurs met geld.

’t Meisje sprak, hier zijn vijf gulden geld,
Die ik voor mijn boter heb ontvangen.
Die jonkman die dacht, dat is naar mijn zin,
Want dat was juist zijn verlangen.
Zij gingen samen dansen en geraakten aan de zwier,
Verdikke sprak het meisje wat heb ik toch plezier.

De jonkman sprak dra, dat geldje is verteerd,
Wat moeten wij nu gaan verzinnen,
De avond is nog maar pas in ’t begin,
Nu gaat ’t grootste plezier pas beginnen.
Hij sprak, gij hebt nog twee baaje rokken aan,
Kom laten wij die verkopen gaan.

Het meisje dat schorte hare rokken ja wel uit,
Heeft ze den jonkman gegeven,
Die liep de ene straat in en de andere ja wel uit,
Maar is niet meer terug gekomen.
Het meisje stond te wachten, haar minnaar die kwam niet meer,
En zij liet zucht op zucht zo menige keer.

Dus boerendochters al wie gij zijt,
Als ge gaat om te verkopen,
Neem dan geen jonkman aan uwe zij,
Anders gaan ze met uw rokken lopen.
Zoals ze met deze boerendochter is gegaan,
Die kon al in haar hemmetje naar huis toe gaan.