Ik ken een eenzaam vredig hoekje op aard
door stil geboomte omgeven
Daar vlied ik dagelijks heen
wanneer mij mijn leed bezwaart
of zorg mij drukt voor ’t leven
En vraagt ge mij naar ’t oord zoo dier
Het ligt niet ver, niet ver van hier
[Refrein:]
Geen plek ter aard die zooveel troost mij gaf
als dierbaar vroeg gesloten ouderen graf
Geen plek ter aard die zooveel troost mij gaf
als dierbaar vroeg gesloten ouderen graf
Hoe trekt met tooverkracht de groeve me aan?
Hoe kan ik vrij daar klagen?
Ik gevoel dan niet dat ik alleen bleef staan
of menschen mij behagen
Daar spreken wij van strijde moe
beminde doden vertroostend toe
[Refrein]
En als mijn levensavond daalt vol vree
en zich den Hemel open
Laat mij dan hier o God zoo luid mijn bee
op U opstandag hopen
Op ’t zelfde kerkhof vredig klein
moet ook mijn graf gedolven zijn
[Refrein]
Ook Trudy Vlasveld stuurde een versie van dit lied in. Het lied komt uit een boek van haar moeder, Jeannette van der Putten - Dings (15-07-1920 - 08-09-2011). Die versie van het lied is hier te beluisteren.
Amsterdam bij nacht Liefste, de nacht is als een gedicht Vol van mysterie en verlangen…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
