Parijs ligt aan de Seine
Parijs is een aloud gedicht
Geluk hebben noemt men er ‘veine”
Parijs baadt nog steeds in ’t licht.
Parijs noemt men ‘la ville lumière”
Een man is er, die dat niet ziet,
’n aalmoes bepaalt z’n carrière,
de grens tussen vreugd en verdriet.
Dat is de bedelaar van Parijs,
onder de bruggen ligt z’n paradijs,
Voor hem zingen vogeltjes steeds
hun vrolijke wijs.
Dat is de bedelaar van Parijs.
Z’n lichaam heeft veel te verduren
Hij bedelt in weer en in wind
De regen die stroomt langs de muren,
wanneer ’n gendarme hem vindt.
Daar ligt ie te rillen, te beven,
de pijnen doorpriemen z’n rug
Snel gaan hem z’n krachten begeven,
zo sterft hij daar onder ’n brug,
Dat was de bedelaar van Parijs,
onder de bruggen lag z’n paradijs.
Voor hem nu geen vogels meer
met hun vrolijke wijs,
rust zacht nu bedelaar van Parijs.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
