De heilige klokslag

Een ieder moet in deze tijden,
de goedheid onzes Gods belijden
en zijn Naam prijzenvroeg en laat..
Het heil dat Hij ons hier wou schenken.
is ons wel nodig ’te overdenken
zoo dikwijls als het klokje slaat.



Slaat de klok één, maakt ons indachtig.
er is maar ééne God almachtig
en één zaligmakend bloed.
Maar één geloof, één doop verheven.
Ons is maar ééne naam gegeven.
waardoor men zalig worden moet.



Slaat de klok twee, laat ons gedenken.
Twee hemellichten kwam God ons schenken.
Twee tafelen gaf God in de wet.
Twee wegen vinden wij beschreven.
Twee teekenen heeft Hij ons gegeven.
die het nieuw verbond heeft ingezet.



En als de klok heeft drie geslagen.
laat ons gedenken de drie dagen.
Dat Christus hier begraven bleef.
deerde dag is Hij verezen.
Drie dagen was, het zo wij lezen
dat Jona in de walvis dreef.



Slaat de klok vier, ja met begeren
moeten wij doen al naar de leeren.
Der vier Evangelisten doet.
In heden waren vier rivieren.
Vier elementen die bestieren,
des Heeren zijn het die ons behoedt.



En heeft de klok vijf slagen gegeven
vijf boeken heeft Mozes geschreven.
Vijf steden nam David weleer.
Vijf steden Sodoms God mishaagden.
Vijf wijze en vijf dwaze maagden.
Steld Godes Zoon ons tot een leer.



Slaat de klok zes de God van waarde
schiep in zes dagen hemel en aarde
en al wat daarin was uit niet.
Ter zesde uur kwam Jezus gaande
waar Jacobs fontein was staande
in eene stad die Sichar heet.



Slaat de klok zeven wilt dan merken
God rustte toen van al zijn werken
en heiligde de zevende dag.
Hij ging aan Farao openbaren
de zeven goede en slechte jaren
die Hij al in zijn droom voorzag.



Slaat de klok acht er is wel reden
dat wij aan die acht zaligheden
Gedenken en daar acht op slaan
toen God de zondvloed heeft gezonden
zijn maar acht zielen rijn bevonden
Die in de arke zijn gegaan



Slaat de klok negen gedenk dan mede
dat ons Heer Christus heeft geleden
al aan het kruis ter negende uur.
hoe negen meelaatsen ondankbaar waren
toen Jezus hen hielp uit de beswaren
Gelijk wij lezen uit de schriftuur



slaat de klok tien ’t is wel van node
dat wij doen naar de tien geboden
die God eens gaf aan Israel
tien plagen in Egypte daalden
tien zonen Jacobs koren haalden
daar in die dure tijd zeer wel.



Slaat de klok elf, denkt daarmede,
Elf sterren dacht Jozef, dat voor hem
ook neigden zon en maan.
De huisheer die ter elfder ure
arbeiders in zijn wijngaard huurde
die Hij aldaar zag ledig staan



Slaat de klok twaalf gedenk bij dezen
twaalf zonen heeft Jacob geprezen
twaalf uren zijn er in een dag
twaalf apostelen had de Heere
en die wel deden naar zijn leere
Die men gelukkig noemen mag



Welaan laat ons nu welterdege
Al deze dingen overwegen
Als wij de klokken horen slaan
Ja alles wat ons komt ter hoore
Dat zal wel dienen en behoren
Om ons te strekken tot vermaan