Met dank aan Jan Corvers voor het insturen van de tekst
De kleine Karel is matroos Een ton dat is zijn schuit Caro de hond dat is zijn paard Die trekt het schip vooruit En Karel lacht en roept: ‘Hoezee! Nu vaar ik prettig rond. Vooruit Caro kom doe je best Dan ben j’een goede hond.’
Maar eensklaps krak, daar breekt het touw En ’t scheepje van de guit Dat schudt en schommelt heen en weer En Karel valt eruit. De schipper spartelt in het nat En zinkt tot aan de grond. Ach niemand die hem helpen kan. Alleen Caro de hond.
Die ziet gauw wat er is gebeurd De hond zwemt wat hij kan! Hij grijpt de schipper bij de kraag, En redt de kleine man. Daar staat hij bibb’rend aan de kant Te huilen van verdriet. Zou hij nog weer zo varen gaan. Nu dat geloof ik niet.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
