
Nieuwe tijden nieuwe zeden,
Gold als wet de eeuwen door.
Want elke generatie trok
Op aard’ een eigen spoor.
Maar het sprookje van de liefde
In de zilv’ren maneschijn,
Schoon eeuwen oud, is up to date,
Want nooit veroudert dit refrein:
Een ‘hij’, een ‘zij’, een stille laan,
Daarbij behoort een brokje maan
Want zonder zilv’ren maneschijn
Zou mijm’ren niet romantisch zijn.
De maan, de maan, de volle maan,
Moet aan de hemel staan
Maakt levensproza tot een lied
En Manus babbelt niet!