En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt
Een papa en ’n ma zaten Alie achterna, Maar ze konden hun dochter niet vinden. Die zocht krokusjes voor haar beminde. Het werd laat, pa werd kwaad En mamaatje wist geen raad. In de nacht kwam ze thuis met een blos, Oh, ’t was toch zo mooi in het bos.
En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt
Blonde Sjaan had een baan, De familie stond haar aan. Als mevrouw was verzonken in dromen, Kwam meneer steeds met haar nog wat bomen. Maar al snel, kwam een rel, Ma ging kijken bij het stel. Pa werd witter nog dan zijn manchet. Sjaan zat op de rand van zijn bed.
Instrumentaal
Carolien, tweemaal tien, Heus een schatje om te zien, Had haar ouders en dorpje verlaten, Voor de stad met z’n prachtige straten. Toen dacht ma, kom ik ga, Haar bezoeken met papa. Oh, wat woonde hun dochter voornaam, Ze zat als prinses voor ’t raam.
En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
