Home / Liedjes / De wereld der blinden

De wereld der blinden

(Claudy/Willy Derby)
Met dank aan Betsy van Dijk voor het insturen van de tekst

Ik zie rondom mij enkel ziende ogen,
Genietend van het kost’lijk levenslicht.
Er zijn er reine die nog nooit bedrogen,
En kijkers stralend uit een lief gezicht.
Als al die oogen zich een wijle richten
Naar ’t rijk der blinden, naar die donk’re nacht,
Zal er bij elk een glans van meelij lichten,
Want daarbij wordt de hardste blik toch zacht.

Refrein:
Er is nog een rijk van de eeuwige nacht,
Waar tastend zijn weg men moet vinden;
Waar men tevergeefs naar wat zonnelicht smacht,
Dat is de wereld der blinden.

Denkt u eens in, die hel van blindgeboren,
Die duist’re wereld, zwarter nog dan inkt!
Men voelt zich in die ruimte gansch verloren,
Geen leidsman is er, dan het fijn instinct.
Geen zonlicht ziet men, nooit het stergeflonker;
Van schoone bloemen is er slechts de geur,
Voor d’arme blinde is het eeuwig donker,
Kent geen gelaat, geen glans, geen enk’le kleur.

Refrein:
Hij leeft in het rijk van de eeuwige nacht,
Waar tastend zijn weg men moet vinden;
Waar men tevergeefsch naar het zonnelicht smacht,
Daar in de wereld der blinden.

Wanneer een moeder met haar lieve oogen,
Vol deernis neerziet op haar blinde pop;
Dan ziet hij’t niet, maar wordt zoo vreemd bewogen,
Hij voelt het wel aan Moeders harte klop.
En als het blinde kindje moet gaan slapen,
Ze zacht hem nederlegt in ’t kleine bed,
Dan hoort hij ook veel eer dan broer of zuster,
’t Bekende geluidje van z’n vaders tred.

Refrein:
Hij hoort in het rijk van de eeuwige nacht,
Waar tastend zijn weg men moet vinden;
Elk zuchtje van liefde dat men hem daar bracht,
Dat is het voorrecht der blinden.

Ze leven enkel in het rijk der klanken,
Als zonlicht is voor hen een symphonie,
Voor deze gave mag men God nog danken;
Hun kleur is klank, hun licht is melodie.
En hoog daarboven ziet de Goede Vader,
Vol zachtheid neer met godd’lijk medelij;
Hij voelt zich tot de blinde menschen nader,
De doode oogen zijn Hem ’t meest nabij.

Hij waakt in ’t rijk van de eeuwige nacht,
Waar tastend zijn weg men moet vinden;
Waar men zoo geduldig op ’t hemellicht wacht,
God is beschermer der blinden.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten